Liderzy Unii Europejskiej spotkają się 14-15 marca na szczycie w Brukseli w celu przedyskutowania warunków pomocy dla Cypru, w tym ciężaru zadłużenia i ewentualnego określenia, jakie straty poniosą właściciele depozytów. Sytuacja w Unii się komplikuje, bo Włochy nie mogą utworzyć rządu po nierozstrzygniętych wyborach powszechnych z 24-25 lutego, natomiast niepokój o gospodarkę Francji potęguje wzrost bezrobocia do najwyższego poziomu od 13 lat.
“Jeszcze nie minęliśmy zakrętu, ale jesteśmy na dobrej drodze “ – powiedział minister finansów Niemiec Wolfgang Schaeuble dla austriackiego dziennika „Der Standard” - „Zmiana kursu w tym momencie byłaby błędem”.
Europejski Bank Centralny zapowiedział interwencje na rynku obligacji, a perspektywa odrodzenia gospodarki pod koniec roku sprawia, że trzyletni kryzys zadłużeniowy jest pod kontrolą. Ale polityczny klincz we Włoszech zwiększa widmo ponownych zawirowań w trzeciej gospodarce strefy euro, zaś we Francji, gospodarce nr 2., wzrost już niemal wyhamował.
W sprawie Cypru przywódcy europejscy muszą jeszcze osiągnąć porozumienie z Międzynarodowym Funduszem Walutowym i nowym rządem. Tymczasem niepokój budzą obecność rosyjskiego bogactwa na wyspie oraz rozmiary pomocy, która najpewniej będzie się równać wielkości cypryjskiej gospodarki, czyli 18 mld euro.
Nicos Anastasiades, który pod koniec lutego objął urząd prezydenta Cypru, w tym tygodniu weźmie udział w swoim pierwszym unijnym szczycie. W czasie weekendu wykluczył on możliwość ustalenia wysokości strat dla właścicieli depozytów w ramach przyszłego pakietu pomocowego. „ Kiedy pojawiły się takie spekulacje, już nastąpił pewien odpływ depozytów, chociaż nie w takim zakresie, który mógłby budzić szczególne obawy”.
Pakiet pomocy dla Cypru będzie już piątym w historii pakietem udzielonym członkowi strefy euro od początku kryzysu w 2009 roku. Według cypryjskich danych, pomoc ta może zwiększyć wskaźnik zadłużenia do 140 proc. PKB w roku 2014.
Christine Lagarde, dyrektor zarządzająca MFW uważa, że jakikolwiek plan dla Cypru musi brać pod uwagę wypłacalność kraju, a także zaoferować powrót na rynki finansowe oraz powrót do wzrostu gospodarczego. Podobne rozbieżności między MFW i UE dotyczyły zeszłorocznego pakietu dla Grecji.
