Problemy seniorów z poruszaniem się ze względu na chorobę lub wiek
Choć usuwanie barier architektonicznych intuicyjnie kojarzy się większości osób z dostosowywaniem przestrzeni publicznej do potrzeb osób niepełnosprawnych, to jednak w praktyce pojęcie to ma znacznie szerszy zakres. Dostępność przestrzeni dla osób, które mają problemy z poruszaniem się ze względu na chorobę lub wiek, dotyczy bowiem nie tylko przestrzeni publicznej, ale również domowej, w której każdy z nas powinien czuć się najswobodniej i najbezpieczniej. To dlatego jednym z zadań PFRON jest dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych i technicznych w miejscu zamieszkania osób niepełnosprawnych, czyli dostosowanie ich najbliższej przestrzeni (mieszkanie, wejście do budynku, ciągi komunikacyjne) do możliwości poruszania się i funkcjonowania. Pieniądze na ten cel są przekazywane na początku każdego roku kalendarzowego do powiatów, a wydatkują je samorządy za pośrednictwem powiatowych centrów pomocy rodzinie. Choć obowiązujące w tym zakresie zasady są takie same dla wszystkich, to jednak w różnych regionach mogą nieco się różnić np. co do kwot dofinansowania, które można uzyskać.
Dofinansowanie dla osób niepełnosprawnych
Odofinansowanie w zakresie likwidacji barier architektonicznych mogą ubiegać się osoby niepełnosprawne, które mają problemy w poruszaniu się, jeżeli są właścicielami nieruchomości lub jej użytkownikami wieczystymi albo posiadają zgodę właściciela lokalu, (budynku mieszkalnego), w którym stale zamieszkują. Jednak likwidacja barier architektonicznych to nie tylko ta potocznie rozumiana, czyli np. zbudowanie podjazdu, ale może ona również polegać na dostosowaniu do potrzeb osoby niepełnosprawnej takich pomieszczeń, jak np. łazienka, toaleta, kuchnia, czy nawet przedpokój. W katalogu tym łazienka (toaleta) i kuchnia są o tyle najistotniejszymi pomieszczeniami, że w ich przypadku powstaje najwięcej barier w przypadku problemów z poruszaniem się, a jednocześnie ich remonty są droższe niż w przypadku takich pomieszczeń, jak pokój czy przedpokój. Jakie zmiany w tych pomieszczeniach mogą zostać dofinansowane? W kuchni to na przykład obniżenie i obudowanie zlewozmywaka, zakup i montaż niskich blatów umożliwiających dojazd wózkiem inwalidzkim, zakup i montaż ruchomych półek oraz pojemników na specjalnych prowadnicach, czy zakup i montaż zawiasów umożliwiających otwieranie drzwiczek pod odpowiednim kątem. Z kolei w łazience i toalecie można przy pomocy dofinansowania zainstalować płytki w celu zapewnienia właściwych warunków sanitarnych, wymienić wannę na prysznic bez brodzika, zamontować umywalkę i bidet dla niepełnosprawnych, przesunąć i podnieść muszlę klozetową, zamontować siedzisko kąpielowe pod prysznicem, wykonać niezbędne podłączenia urządzeń sanitarnych. Jak z tego wynika, zakres prac, na które można uzyskać się środki jest stosunkowo szeroki.
Wystarczy 5 proc. wkładu własnego
Aby otrzymać dofinansowanie, należy złożyć w odpowiednim centrum pomocy rodzinie wniosek i dołączyć do niego m.in.: kopię orzeczenia o stopniu niepełnosprawności lub równoważnego, a w przypadku dzieci do lat 16 – orzeczenie o zaliczeniu dziecka do osób niepełnosprawnych, kopię orzeczeń osób wspólnie zamieszkujących, aktualne zaświadczenie lekarskie, oświadczenie w sprawie RODO.
Po zakwalifikowaniu wniosku, konieczne jest dostarczenie dodatkowych dokumentów dot. planowanych prac np. rzutu pomieszczenia, kosztorysu i niezbędnych zezwoleń. Następny etap to podpisanie umowy pomiędzy wnioskodawcą a ośrodkiem, a w dalszej kolejności przeprowadzenie zaplanowanych prac. Co istotne, to wnioskodawca dokonuje wyboru ich wykonawcy. Ostatnim etapem jest rozliczenie dofinansowania.
Maksymalna kwota dofinansowania może wynieść do 95 proc. kosztów przedsięwzięcia, przy czym dodatkowym ograniczeniem jest w tym wypadku wysokość piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia. Oznacza to, że aby starać się o przedmiotowe środki, wystarczy dysponować 5 proc. wkładem własnym. Czy każda osoba spełniająca wymagane warunki może otrzymać dofinansowanie? Teoretycznie tak, jednak w praktyce wnioski rozpatrywane są według kolejności ich składania do czasu wyczerpania się środków finansowych na ich realizacje.