Licząc na sztuki, jest to ponad 23 mld monet i 164,3 mln banknotów, w tym 1,1 mln o najwyższym nominale tysiąca marek.
Wspólna europejska waluta weszła w Niemczech do obiegu gotówkowego wraz z końcem 2001 i początkiem 2002 roku. Inaczej niż w wielu innych państwach strefy euro, praktycznie wszystkie papierowe i metalowe nominały emitowanych od 1948 roku zachodnioniemieckich, a potem ogólnoniemieckich marek i fenigów wymieniane są bezterminowo, po stałym kursie niecałe 1,96 marki za 1 euro.
Przez pierwsze 11 miesięcy br. Bundesbank przyjął do przewalutowania banknoty i monety opiewające na łącznie 53,4 mln marek, co jest sumą wyraźnie mniejszą niż rok wcześniej.
"W bieżącym roku mieliśmy w każdym razie ponadproporcjonalny spadek ilości wpływających marek. Może to mieć związek z ograniczeniami spowodowanymi pandemią koronawirusa. Liczymy na to, że gdy sytuacja powróci do normy, zainteresowanie naszą ofertą znów się zwiększy" - powiedział dpa zajmujący się sprawami obiegu gotówkowego członek zarządu Bundesbanku prof. dr Johannes Beermann.
Jak zaznaczył, po upływie niemal 19 lat od momentu rozpoczęcia wymiany nadal zdarzają się przypadkowe odkrycia sześcio- i nawet siedmiocyfrowych kwot marek w banknotach. Pewien młody człowiek sprzątając na początku roku na południu Niemiec dom swego chorego wuja znalazł tam zapakowane w worki, reklamówki i pudełka od cygar 3,5 mln marek. Dzięki temu planowana sprzedaż domu w celu uregulowania długów okazała się zbędna.
Bundesbank spodziewa się, że część gotówki nie zostanie nigdy zgłoszona do wymiany, bowiem wiele banknotów i monet - zwłaszcza okolicznościowych, bitych często ze stopów srebra - krąży od dawna na rynku kolekcjonerskim uzyskując ceny wyższe od ich nominałów. (PAP)