Najdroższy w Chinach, drugi najwyższy wieżowiec na świecie wreszcie otwarty. Z dwuletnim opóźnieniem [GALERIA]
Zaawansowana technologicznie architektura Shanghai Tower spowodowała, że budynek warty 2,4 miliarda dolarów oddano najemcom dwa lata później, niż przewidziano. Winne są skomplikowane przepisy i przeciwpożarowe rozwiązania.
.
1 632-metrowy wieżowiec miał się otworzyć w połowie 2015 roku, jednak jego rozmiar i skomplikowana technologia spowodowały opóźnienia w ustanawianiu przepisów bezpieczeństwa pożarowego. Częściowo dlatego, że wcześniej nie istniały żadne przepisy budowlane dla niektórych funkcji Shanghai Tower. „Chiny chcą promować się na całym świecie, znajdując się w czołówce wzrostu gospodarczego i globalnego kapitalizmu” – twierdzi Jason Barr, profesor ekonomii na Uniwersytecie Rutgers w New Jersey, który prowadzi badania rynku nieruchomości. Dodał, że „chiński system gospodarczy i polityczny jest tak samo silny, jak jego kapitalizm w zachodnim wydaniu”.
Media / Qilai Shen
2 Złożoność wieżowca, ze skręconą podwójną warstwą wierzchnią, zaprojektowaną w celu zmniejszenia kołysania się na wietrze oraz jego ognioodpornych wind, pokazuje, jakie problemy mają chińskie regulacje w obliczu tempa rozwoju technologicznego. Branże chińskiego przemysłu – od lotnictwa, przez sprzęt budowlany po wyposażenie wojskowe – opracowują jedne z najbardziej zaawansowanych rozwiązań na świecie, ale tamtejsze organy regulacyjne często nadal są ograniczone przepisami stworzonymi dziesiątki lat temu. „Projektowaliśmy coś, co wcześniej nie posiadało żadnych kodów. Pisaliśmy nowe kody, wciąż je poprawialiśmy i dostosowywaliśmy – prace nad nimi trwały prawie siedem lat” – powiedział Dan Winey, szef operacyjny Gensler, firmy architektonicznej, która zaprojektowała Shanghai Tower. Nowe kody obejmowały m.in. wykorzystanie wind do ewakuacji podczas pożaru, co jest nowatorskim rozwiązaniem dla wieżowca w Chinach. Taras widokowy został udostępniony publicznie w kwietniu, ale dopiero w czerwcu został zaaprobowany przez władze bezpieczeństwa przeciwpożarowego, jak twierdzi jeden z największych inwestorów tej fabryki, Shanghai Municipal Investment (Group) Corp. Budynek został oficjalnie zakończony 18 lipca.
Media / Qilai Shen
3 Ant Financial zajął trzy i pół piętra pod koniec marca, co czyni tę firmę największym najemcą spośród 34 zajmowanych pięter biurowych. Biuro w Shanghai Tower Allianz SE z siedzibą w Monachium zostało otwarte w sierpniu, natomiast ubezpieczyciel Lloyd's of London Ltd. – we wrześniu. Firma Fitch Ratings Ltd. poinformowała, że otworzyła swoje biuro we wrześniu zeszłego roku, około czterech miesięcy przed tym, jak wieża Shanghai Tower ogłosiła, że rozwiązała problemy bezpieczeństwa pożarowego. Pozostali najemcy to głównie firmy świadczące usługi finansowe i kancelarie prawne. Według rzeczniczki Cheng, luksusowy hotel usytuowany na szczycie wieżowca, należący do spółki Shanghai Jin Jiang International Hotels (Group) Co., może nie otworzyć się nawet w przyszłego roku. Jedynie wieżowiec Burdż Chalifa w Dubaju (o wysokości 828 m) przewyższa budynek Shanghai Tower. Dzięki chińskiemu wieżowcowi Szanghaj wzbogacił się o 2,37 miliona metrów kwadratowych powierzchni biurowej. Może pomieścić 34 767 osoby. Koszt budowy Shanghai Tower oszacowano na 2,4 miliarda dolarów, co porównuje się z 3,9 miliardami dolarów w One World Trade Center w Nowym Jorku.
Media / Qilai Shen
4 Zmieniające się nastawienie do rozwoju miast i kilka głośnych katastrof w Chinach sprawiło, że władze obawiają się projektów o tak dużej gęstości zaludnienia. W 2009 r. Centrum Kultury Telewizyjnej w Pekinie zapaliło się po tym, jak w budynek uderzyły fajerwerki podczas świętowania chińskiego Nowego Roku. W 2010 r. w wyniku pożaru bloku w Szanghaju zginęło 58 osób. Podczas Sylwestra w 2014 r. nad szanghajskim wybrzeżem rzeki Bund wybuchła panika, podczas której zadeptano 36 ofiar. Wszystko to skłoniło do weryfikacji zasad bezpieczeństwa. Doświadczenia takie jak pożar Grenfell Tower w Londynie czy hotelu Address Downtown w Dubaju pokazują, jak trudno ewakuować ludzi z wieżowców. Projekt Shanghai Tower został wyposażony w ogromne otwarte przestrzenie między szybą a wewnętrznymi ścianami, co stwarzało zagrożenie dla bezpieczeństwa – to potencjalne kanały dla ognia, który mógłby szybko objąć cały budynek. To właśnie pion powietrza był jednym z powodów, przez który ogień w Grenfell wydostał się spod kontroli. Wobec tego zagrożenia architekci w Szanghaju wprowadzili system śluz. Ewakuacja całego budynku miałaby zająć 2 godziny i 18 minut. Przy działających windach – godzinę i 48 minut.
Media / Qilai Shen
5 „Budynek musi być absolutnie bezpieczny”, powiedział Winey z Genslera. „Nikt nie chce ryzykować, że coś pójdzie nie tak”. Szklana ściana zewnętrzna wieżowca nigdy nie była zaprojektowana na taką skalę i wymagała zaawansowanego oprogramowania do modelowania. Każdy z ponad 20 tysięcy szklanych paneli musiał zostać starannie zmierzony za pomocą laserów, co spowolniło konstrukcję – dodał. Także zrównoważone technologie wspierają neofuturystyczną architekturę. Fasada Shanghai Tower mieści 270 turbin wiatrowych, wytwarzających energię dla budynku. Deszcz i ścieki są poddawane recyklingowi w celu spłukiwania toalet i nawadniania ogrodów budynku. „Ten wieżowiec ma być globalną ikoną, która reprezentuje siłę gospodarczą i finansową Chin” – twierdzi profesor Bar. „To sposób na pokazanie ekonomicznej potęgi Chin i Szanghaju”. Fot. Bloomberg
Media / Qilai Shen
Reklama
Reklama