Według Eurostatu, unijnego urzędu statystycznego, w 2011 roku – ostatnim, za jaki dostępne są dane – grupa osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym wyniosła średnio 24,2 proc. społeczeństwa. Zarówno ogółem, jak i w większości państw członkowskich grupą społeczną, w której zagrożenie to występowało najczęściej, były dzieci.
W całej UE biedą zagrożonych było 27 procent dzieci, 24,3 proc. dorosłych (18-64 lata) i 20,5 proc. osób starszych (pow. 64 lat). Poziom zagrożenia dla dzieci nie był najwyższy jedynie w Bułgarii, Słowenii, Finlandii, Szwecji i na Cyprze. W Polsce współczynnik ten wyniósł wśród najmłodszych 29,8 proc.
>>> Czytaj też: Odsetek ubóstwa wśród dzieci według GUS
Jeśli chodzi o Bułgarię, mimo że współczynnik zagrożenia biedą nie był tam najwyższy dla dzieci, to wyniósł on ponad 50 procent. Jest to bowiem kraj, w którym w ubóstwie lub na jego progu znajduje się najwięcej, bo aż 49,1 proc. społeczeństwa. Wskaźnik zagrożenia ubóstwem przekroczył 40 proc. także na Łotwie oraz w Rumunii.
Najmniej wyniósł on w Austrii (16,9 proc.), Luksemburgu (16,8 proc.), Szwecji (16,1 proc.), Holandii (15,7 proc.) oraz Czechach. W najlepszej sytuacji materialnej są przy tym luksemburscy seniorzy, wśród których jedynie 4,7 proc. zagrożonych jest biedą. Porównując to z 61,1 proc. seniorów w Bułgarii, bardzo widoczny staje się poziom nierówności społecznych na przestrzeni UE.
Odsetek obywateli zagrożonych ubóstwem wzrósł w latach 2008-2011 w znacznej większości państw (w 18 z nich o więcej niż jeden punkt proc., a najwięcej w Irlandii – o 11 pp), jednak w trzech krajach zanotowano jego znaczny spadek. Liderem w kwestii redukcji ubóstwa była w tych latach Polska (spadek o 3,1 pp). Zaraz za nią znalazły się Wielka Brytania (-2,7 pp) oraz Rumunia (-2,1 pp). Ubóstwo w Polsce grozi obecnie 27,2 proc. obywateli.
>>> Polecamy: Jak wygląda sytuacja Polaków żyjących w ubóstwie
Najtrudniejsza jest sytuacja osób samotnych i słabo wykształconych
Na współczynnik zagrożenia ubóstwem znaczny wpływ miała struktura rodziny. Najwyższy był on bowiem wśród rodzin, gdzie jedna osoba utrzymuje jedno lub więcej dzieci (49,8 proc.), a także osób samotne nie utrzymujących dzieci (34,5 proc.). Kolejną najbardziej zagrożoną grupą były rodziny wielodzietne (trójka lub więcej dzieci) oraz gospodarstwa domowe, w których żyją więcej niż dwie osoby dorosłe oraz będące na ich utrzymaniu dzieci.
Nie bez znaczenia jest też wykształcenie rodziców, które ma wpływ na to, jaką pracę mogą oni zdobyć. Współczynnik zagrożenia ubóstwem wśród dzieci był najwyższy w przypadku tych, których rodzice mieli najniższe wykształcenie. Spadał on z każdym kolejnym ukończonym poziomem edukacji.
>>> W Polsce dokonał się skok cywilizacyjny: z bardzo biednych staliśmy się biedni
Na zagrożenie biedą miało też wpływ pochodzenie rodziców. Jeśli co najmniej jeden z nich był imigrantem, współczynnik wzrastał. Największą różnicę pomiędzy rodzinami imigranckimi, a rodzinami, w których oboje rodziców urodzili się w kraju, zaobserwowano we Francji. Są też jednak kraje, w których taka zależność nie wystąpiła.
Wskaźnik AROPE, mierzący ilość osób w danym kraju, która zagrożona jest ubóstwem lub wykluczeniem społecznym, bierze pod uwagę trzy kategorie: osoby o dochodach poniżej progu ubóstwa, osoby w sytuacji poważnego niedoboru dóbr materialnych, a także osoby żyjące w gospodarstwach domowych o bardzo niskiej intensywności pracy (czyli gospodarstwa, w których osoby w wieku 18-59 lat pracowały przez ostatni rok średnio przez mniej niż 20 proc. czasu, w którym mogły pracować).
>>> Czytaj też: Rząsa: Miliony Polaków zbyt biedne na wolność
/>
/>