Lekarz lub inna osoba praktykująca na własny rachunek w zawodzie medycznym wystawia rachunki, np. na rzecz NFZ za kontraktowane świadczenia czy pracodawcy za usługi na rzecz jego pracowników w ramach abonamentu, a czasami także na życzenie pacjenta. W tym drugim przypadku (płatność bezpośrednio w gabinecie) zazwyczaj jednak należność przyjmowana jest bez wystawiania rachunku.
Kwestia ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego jest uregulowana w art. 14 ustawy o PIT.
Za datę powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.
Jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.
Reklama
