Od pół wieku egipskie władze miały szerokie poparcie sił zbrojnych. Wszyscy czterej prezydenci od lat 50. zeszłego stulecia byli wojskowymi.
>>> Czytaj też: Wielki triumf egipskiej rewolucji - Mubarak ustąpił, kraj wyzwolony
Prestiż wojsku, po porażce w wojnie sześciodniowej w 1967 roku z Izraelem, przywróciła za rządów prezydenta Anwara Sadata wojna razem z Syrią w 1973 roku przeciwko Izraelowi.
Siły zbrojne odgrywały decydującą rolę w utrzymaniu stabilizacji wewnętrznej; tak było szczególnie w trakcie gwałtownych rozruchów w 1977 roku i 1986 roku.
Profesjonalizm egipskich sił w tych zajściach wzmocnił ich publiczne postrzeganie jako największego zabezpieczenia przed islamistami i innymi grupami mogącymi zagrażać cywilnym władzom.
Siły lądowe: 280-340 tys. żołnierzy, łącznie z poborowymi; czołgi - 3723, w tym 973 czołgów A1M1 Abrams; pojazdy zwiadowcze - 410; bojowe pojazdy opancerzone - 610; transportery opancerzone - 4 160;
Artyleria: działa artyleryjskie 4 480 (w tym samobieżnych 492 i 962 sztuk artylerii holowanej); moździerze - 2 528; rakiety obrony przeciwlotniczej ziemia-powietrze - co najmniej 2 100; rakiety taktyczne ziemia-ziemia - ponad 42.
Marynarka: 18 500 marynarzy, łącznie z poborowymi; łodzie podwodne: patrolowe - 4; nawodne jednostki bojowe - 10 bojowe jednostki patrolowe i przybrzeżne - 41.
Siły lotnicze: 30 000, w tym 10 tys. poborowych; samoloty ze zdolnością bojową - 461; myśliwce - 165, w tym: 26 F-16A, 12 F16-B, 74 MiG-21F i 53 Mirage D/E; śmigłowce: 4 śmigłowce wywiadu elektronicznego i 125 śmigłowców ataku elektronicznego.
Inne formacje: oddziały obrony przeciwlotniczej - 150 000 ludzi; oddziały paramilitarne - 397 000 ludzi (w tym: Centralne Siły Bezpieczeństwa, Gwardia Narodowa i straż graniczna).
