Firma, która będzie w tym uczestniczyć, musi być naszym sojusznikiem. Bo rozpoczęcie inwestycji uderza w interesy naszych najpotężniejszych sąsiadów. Stawiając siłownię, podważamy ekonomiczny sens rosyjskiej inwestycji w Kaliningradzie.

Prace już się tam rozpoczęły, ale Rosjanie zdają sobie sprawę, że przedsięwzięcie będzie nieopłacalne, jeśli Polacy postawią własną elektrownię. Możliwości przesyłowe polskich sieci uniemożliwią sprzedaż prądu z Kaliningradu Niemcom, którzy będą potrzebować go coraz więcej.

Zwłaszcza że na razie nie ma mostu energetycznego łączącego Rosję z Europą. Nasza inwestycja jest też sprzeczna z polityką zachodniego sąsiada. Wprawdzie wkrótce Niemcy staną w obliczu defi cytu energii elektrycznej i będą kupowały pochodzący z atomu prąd czeski i francuski, ale w ich założeniu w przyszłości miała się rozwijać energetyka oparta na odnawialnych źródłach energii i gazie. Możliwość importowania prądu z polskiego atomu może te plany zweryfikować.

Dlatego musimy zachować wyjątkową staranność i przejrzystość, bo wszystkie wątpliwości zostaną użyte przeciwko nam. Preludium do tego, co może się dziać, była próba przeforsowania w Parlamencie Europejskim rezolucji zakazującej budowy nowych siłowni jądrowych w UE. Taki zapis uderzałby głównie w Polskę, bo inne kraje, które zamierzają rozwijać energetykę jądrową, już swoje inwestycje rozpoczęły. Taka realna polityka jest znacznie ważniejsza od deklaracji składanych podczas płomiennych przemówień.