rozwiń >

Specjalny dodatek z ZUS. Kto może otrzymać 522 zł netto miesięcznie?

ZUS wypłaca specyficzny i mało znany dodatek, który wynosi 522,33 zł netto miesięcznie. Choć świadczenie to jest rzadko nagłaśniane, dane Ministerstwa Obrony Narodowej wskazują, że liczba uprawnionych osób corocznie maleje. Świadczenie to jest wyższą formą standardowego dodatku pielęgnacyjnego, który od 1 marca 2025 roku wynosi 348,22 zł. Mimo że wyższa kwota jest dostępna jedynie dla konkretnej, ograniczonej grupy, wiele osób kwalifikujących się nie jest świadomych swojego prawa do tego wsparcia.

Podwyższony dodatek pielęgnacyjny dedykowany inwalidom wojennym

Wspomniane, wyższe wsparcie finansowe jest dedykowane wyłącznie inwalidom wojennym. Ta kategoria beneficjentów obejmuje m.in. żołnierzy biorących udział w II wojnie światowej oraz osoby, które doznały trwałego uszczerbku na zdrowiu podczas pełnienia służby wojskowej. Warto podkreślić, że świadczenie to, choć wypłacane przez ZUS, nie jest przyznawane automatycznie.

Warunki kwalifikacji do dodatku w wysokości 522 zł

Aby otrzymać podwyższony dodatek pielęgnacyjny, konieczne jest jednoczesne spełnienie dwóch warunków:

  1. Posiadanie statusu inwalidy wojennego.
  2. Uzyskanie aktualnego orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, które stwierdza całkowitą niezdolność do pracy oraz do samodzielnej egzystencji.

Definicja statusu inwalidy wojennego

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, za inwalidę wojennego uznaje się przede wszystkim żołnierza, który stał się niezdolny do pracy z powodu działań wojennych lub działań o charakterze wojennym, co dotyczy m.in. służby w Wojsku Polskim w czasie wojny 1939-1945, służby w polskich formacjach przy armiach sojuszniczych, działalności w ruchu oporu oraz walk z UPA czy grupami Wehrwolfu. Status ten przysługuje również osobom z obywatelstwem polskim, które doznały uszczerbku na zdrowiu podczas służby w Armii ZSRR lub armiach sojuszniczych w okresie wojny. Ponadto, za inwalidę wojennego uznaje się Polaków, którzy stali się niezdolni do pracy na skutek zranienia lub kontuzji odniesionej w związku z udziałem w obronie Poczty Gdańskiej, walkach o Cytadelę Poznańską, służbą w wojskowych oddziałach ludowych w Hiszpanii, czy też udziałem w powstaniu wielkopolskim lub powstaniach śląskich.

Co ważne, należy odróżnić status inwalidy wojennego od inwalidy wojskowego, który dotyczy żołnierza, który zachorował lub uległ wypadkowi podczas pełnienia służby wojskowej w czasie pokoju.

Procedura ubiegania się o wyższy dodatek pielęgnacyjny

Osoby, które nie ukończyły 75. roku życia i są inwalidami wojennymi, muszą złożyć wniosek w ZUS po uprzednim uzyskaniu orzeczenia ZUS potwierdzającego całkowitą niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji. Wniosek można złożyć osobiście, pocztą, przez pełnomocnika lub za pośrednictwem konsulatu. Ważną zasadą jest, że dodatek nie przysługuje osobom przebywającym w zakładach opiekuńczo-leczniczych (ZOL) lub pielęgnacyjno-opiekuńczych (ZPO), chyba że ich pobyt poza placówką trwa co najmniej dwa tygodnie w danym miesiącu.

Podwyższony dodatek pielęgnacyjny a możliwości odwoławcze w przypadku odmowy

W sytuacji, gdy ZUS odmówi przyznania podwyższonego dodatku, beneficjentowi przysługują dwie ścieżki odwoławcze:

  1. Od decyzji lekarza orzecznika można wnieść sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS w ciągu 14 dni.
  2. Od decyzji ZUS przysługuje odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych w terminie 30 dni od jej doręczenia.

Opodatkowanie dodatku pielęgnacyjnego

Zarówno podstawowa, jak i podwyższona forma dodatku pielęgnacyjnego stanowią kwotę netto. Świadczenie to nie podlega opodatkowaniu ani nie są od niego naliczane składki na ubezpieczenie zdrowotne. Wypłacane jest w całości co miesiąc, zazwyczaj razem z emeryturą lub rentą.