Z Dorotą Gawryluk rozmawia Robert Mazurek
Nikt nie chciał porozmawiać o propagandzie.
Bo wszyscy mają coś na sumieniu.
Ty jedna nie?
Ja jedna się zgodziłam.
Czemu?
Uznajmy, że podoba mi się to słowo, kojarzy mi się z odległą przeszłością.
Bo teraz już nie ma propagandy?
Jest, była przez całe 30 lat i nie zniknie, będzie z nami na zawsze.
Propaganda, czyli co?
Są słownikowe definicje, w naszym zawodzie to praca dla jakiejś partii, jakiejś siły politycznej. Działasz celowo, wiesz, że musisz podkreślać zalety tego, kto ci płaci, i ukrywać jego wady.
Czyje wady ukrywasz?
Nie robię w propagandzie.
Polsat nie jest PiS-owski?
Nie zauważyłam, ale jak ktoś twierdzi inaczej, to zapraszam, niech o tym opowie. Tylko konkretnie, niech mi powie, który program, który materiał czy rozmowy były stronnicze, były manipulacją lub propagandą. A może jest coś, o czymś nie informowaliśmy, a powinniśmy, to słucham, co takiego?
Jeszcze się doczekasz takich analiz.
Proszę bardzo, jestem gotowa rozmawiać o faktach, nie o czyichś wrażeniach i wyobrażeniach. Ponieważ jednak nikt nam nie wskazał żadnego materiału, to nie ma o czym gadać.
Ale wiesz, że takie oskarżenia się pojawiają?
Wszystko, co słyszę, to wyłącznie hejt, zawiść, zazdrość, w sumie naturalny element naszego życia. Mam obsesję na punkcie słów, które wyszły z mody, jak choćby „uczciwość”.
Och, ty jesteś taka szlachetna, bezinteresowna, porządna…
Nie, k…a, nie jestem porządna, bo przeklinam!

Cały wywiad z Dorotą Gawryluk przeczytasz w Magazynie Dziennika Gazety Prawnej i na e-DGP