SpaceX 3 lutego wystrzeliło 49 satelitów internetowych Starlink z rakiety Falcon 9. Jednak satelity nie były w stanie uciec przed wzrostem energii elektromagnetycznej, którą Słońce nieustannie wyrzuca w głąb Układu Słonecznego – pisze redakcja Quartz. Według Jonathana McDowella, astrofizyka z Harvard-Smithsonian Institute, który śledzi aktywność kosmiczną, trzydzieści osiem satelitów zostało ściągniętych w dół do atmosfery, gdzie spłonęły.
To nic niezwykłego w pogodzie kosmicznej. Śledzą ją agencje rządowe, naukowcy, a nawet prywatne firmy, ale jak dotąd mamy bardzo ograniczoną zdolność do jej przewidywania. Staje się to coraz większym problemem, ponieważ umieszczamy w kosmosie coraz więcej sprzętu, ale zrozumienie „słonecznej” pogody jest ważne również na Ziemi, ponieważ burze te mogą potencjalnie zakłócić działanie kluczowej infrastruktury.
Ta ostatnia burza była na poziomie 1 na 5 w skali pomiarowej NOAA. W 1989 roku poważna burza słoneczna zakłóciła dostawy energii elektrycznej w Kanadzie, a jedna z nich podczas wojny w Wietnamie spowodowała wybuch min na morzu. Gdyby znów doszło do burzy słonecznej potężnej tak jak Carrington w 1859 roku (która wyłączyła sieci telegraficzne) byłoby to o wiele gorsze w dzisiejszym, znacznie bardziej elektronicznym świecie.
Pechowy dzień na wystrzelenie satelitów
Satelity SpaceX były szczególnie narażone ze względu na ich położenie na wysokości zaledwie 210 km nad planetą. To nisko jak na satelity, co według SpaceX jest podyktowane względami bezpieczeństwa. Jeśli któryś z satelitów po wystrzeleniu ulegnie awarii, szybko zostanie zniesiony z powrotem, by spłonąć w atmosferze, zamiast przeszkadzać innym statkom kosmicznym. Robert Sproles, członek zarządu Spire, firmy obsługującej sieć satelitów teledetekcyjnych, twierdzi, że SpaceX miał pecha. Przed startem NOAA – amerykańska agencja meteorologiczna – ostrzegła przed niewielką burzą geomagnetyczną. Taka kosmiczna pogoda, spowodowana przez zmieniające się warunki na gwieździe, podgrzewa gazy w atmosferze naszej planety, powodując jej rozszerzenie. Nagle tam, gdzie latały satelity SpaceX, było więcej gazu.
Chociaż SpaceX nie potwierdziło swoich strat, źródła branżowe uważają, że produkcja satelitów kosmicznych kosztowała około 500 tys. dolarów za sztukę, a ponieważ są to zmodernizowane wersje z optyczną komunikacją laserową, prawdopodobnie kosztowały więcej. Sam start kosztował SpaceX około 40 milionów dolarów. W sumie firma mogła stracić 80 milionów dolarów lub więcej.
Pogoda kosmiczna jest prawdziwym zmartwieniem dla operatorów statków kosmicznych, którzy muszą projektować swoje pojazdy tak, aby przetrwały warunki radioaktywne i magnetyczne, przed którymi chroni nas atmosfera na ziemi. Jeszcze w 2014 roku misja na Międzynarodową Stację Kosmiczną została odwołana po tym, jak inżynierowie z firmy Orbital Sciences zaniepokoili się, że pogoda kosmiczna może wręcz usmażyć wrażliwą elektronikę na pokładzie.
Jak można przewidzieć pogodę słoneczną?
Jednym z problemów jest to, że nadal nie mamy zbyt wielu możliwości przewidywania pogody słonecznej. Robert Sproles mówi, że prognozy zmian pogody słonecznej pojawiają się w ciągu kilku godzin, a nie kilku dni. Naukowcy badający Słońce twierdzą, że mnożenie się nowych obserwatoriów, takich jak Solar Dynamics Observatory, oraz sond, takich jak Parker Solar Probe, sprawia, że jest to ekscytujący czas na badanie rozbłysków słonecznych i innych zjawisk na powierzchni Słońca, które tworzą pogodę słoneczną.
Niedawno NASA ogłosiła dwa nowe projekty, których celem jest badanie Słońca za pomocą czujników umieszczonych w przestrzeni kosmicznej. W ramach jednego z nich, nazwanego MUSE, zostanie uruchomiony nowatorski spektrograf – sensor, który pozwoli naukowcom dokładnie przeanalizować właściwości światła generowanego przez Słońce – z możliwością wykonywania dłuższych ekspozycji w szerszym polu widzenia. Zamiast obserwować rozgrzany gaz, z którego zbudowane jest Słońce z rozdzielczością tysięcy kilometrów, nowy instrument będzie obrazował jego ruch i strukturę w rozmiarach setek kilometrów. Dane te pomogą naukowcom przetestować teorie na temat fizyki Słońca i pomogą wygenerować dokładniejsze modele jego zachowania. To z kolei pomoże naukowcom pracującym nad przewidywaniem zmian pogody słonecznej.
