Czasopismo „Personality and Social Psychology Bulletin” opublikowało artykuł, z którego możemy dowiedzieć się, że istnieją różne typy narcyzmu, a osoby cierpiące na tę przypadłość kierują się zróżnicowanymi motywacjami.
Mit narcyza zajmuje istotną pozycję w zachodniej kulturze, sztuce i literaturze i odnosi się do osób, które są nadmiernie zaabsorbowane własną osobą i pozbawione empatii. Warto dodać, że określenie to jest nadużywane w przestrzeni publicznej i mocno wyświechtało się z tego powodu.
We współczesnej psychologii narcyzm jest zwykle konceptualizowany jako cecha osobowości, która przyjmuje całe spektrum nasilenia. Psychologia rozróżnia dwa typy: „pretensjonalny” i „wrażliwy” – pisze w artykule Nikhila Mahadevan. Pierwszy charakteryzuje się arogancją, dominacją i ekstrawertyzmem.
Osoby z tą odmianą narcyzmu są ponadto odważne, asertywne, mają wysoką samoocenę, są szczęśliwe i pewne siebie. „Wrażliwcy” są natomiast neurotyczni i niepewni. Mają tendencję do niskiej samooceny, odczuwania niepokoju oraz przygnębienia. Obie grupy są samolubne, czują się uprawnione do specjalnego traktowania i otrzymywania przywilejów oraz mają antagonistyczny stosunek do otoczenia.
Autorka badania wraz z zespołem badawczym przyjrzała się, jakie motywy kierują oboma grupami oraz w jakim stopniu zależy im na osiąganiu wysokiego społecznego prestiżu i akceptacji społecznej. Okazało się, że obie grupy silnie pragną wysokiego statusu społecznego. Co ciekawe, „pretensjonalni” narcyzi czuli, że udało im się osiągnąć pożądaną pozycję, podczas gdy przedstawiciele drugiej grupy uważali, że nie zostali wystarczająco docenieni. Obie grupy pragną też szacunku i podziwu ze strony innych. O ile przedstawiciele pierwszej z grup często są społecznymi „gwiazdami”, o tyle „wrażliwcy” z silnymi oporami i relatywnie nieskutecznie zabiegają o sympatię innych.