rozwiń >

Technologia: partner, a nie tylko narzędzie

Raport wybrzmiewa mocno: 86% liderów biznesu i HRwskazuje, że wdrożenie sztucznej inteligencji i automatyzacji radykalnie zmienia sposób, w jaki ludzie pracują. Już nie mówimy o tym, że AI „pomoże” w prostych zadaniach – ona zaczyna kształtować całe procesy biznesowe. Jednocześnie tylko 38% respondentów twierdzi, że ich organizacje są przygotowane, by zrównoważyć wpływ technologii na ludzi. To olbrzymia luka między tempem innowacji a zdolnością człowieka do adaptacji. Publicystycznie można by powiedzieć: biznes kupił maszynę wyścigową, ale nie przeszkolił kierowców. I to jest sedno problemu – firmy, które widzą w AI wyłącznie oszczędności, przegapią kluczowy wniosek: technologia ma być partnerem, a nie rywalem.

Nowa definicja pracy – nie stanowisko, lecz przepływ zadań

Raport wskazuje jednoznacznie: 70% liderów uznaje, że w przyszłości nie będzie liczyło się stanowisko, ale „przepływ pracy” i konkretne umiejętności. Klasyczne opisy stanowisk – spisane raz na kilka lat – stają się anachronizmem. W dynamicznej gospodarce zadania zmieniają się szybciej niż regulaminy HR. W praktyce oznacza to, że Kowalski zatrudniony jako „specjalista ds. logistyki” może jutro być „koordynatorem projektów AI w łańcuchu dostaw”, a pojutrze odpowiadać za analitykę danych w innym zespole. Organizacje muszą nauczyć się traktować ludzi nie jako „zasoby” przywiązane do biurka, lecz jako talenty krążące tam, gdzie w danym momencie jest największa wartość.

Kapitał ludzki kontra kapitał finansowy

Ciekawym punktem raportu jest porównanie priorytetów firm. 89% menedżerów przyznaje, że kapitał ludzki jest dziś równie ważny jak finansowy – a jednocześnie ponad połowa wciąż inwestuje w ludzi na końcu listy priorytetów. To rozdwojenie jaźni organizacji: wszyscy wiedzą, że to ludzie są „paliwem” transformacji, ale decyzje inwestycyjne nadal kierują się krótkoterminowym zyskiem. To tak, jakby drużyna piłkarska kupiła nowoczesny stadion, ale oszczędzała na treningach zawodników.

Rozwój kompetencji – edukacja jako proces ciągły

Nieprzypadkowo aż 82% liderów deklaruje, że priorytetem ich firm na najbliższe lata jest uczenie pracowników nowych umiejętności. Ale raport pokazuje gorzką prawdę: tylko 16% organizacji stworzyło spójne programy rozwoju, które rzeczywiście odpowiadają na potrzeby przyszłości. Reszta działa fragmentarycznie – kurs online tu, szkolenie zewnętrzne tam. Tymczasem gospodarka wymaga czegoś więcej: edukacji traktowanej jak ciągły proces, nie jak „dodatek” do pracy. W raporcie pojawia się koncepcja „learning in the flow of work” – uczenie się w trakcie wykonywania zadań. To odwrócenie tradycyjnego modelu, w którym pracownik „idzie na szkolenie”. Teraz szkolenie ma przyjść do niego – do aplikacji, do narzędzi, do codziennych obowiązków.

Zaufanie jako waluta przyszłości

Raport bardzo mocno akcentuje, że zaufanie staje się kluczowym zasobem w relacjach między firmą a pracownikiem. W erze, w której algorytmy decydują o tym, jakie zadania wykonujesz, a aplikacja monitoruje Twój czas pracy, poczucie bezpieczeństwa i transparentności to fundament. 73% pracowników deklaruje, że jeśli organizacja nie pokaże im jasno, jak wykorzystuje dane i technologię, spadnie ich zaangażowanie i lojalność. To ostrzeżenie: nawet najlepsze narzędzia nie uratują firmy, jeśli ludzie poczują, że są „materiałem do obróbki”.

Zmęczenie zmianą – bariera, o której mówi się za mało

Jednym z mniej oczywistych, ale bardzo ważnych wątków jest zmęczenie permanentną zmianą. 61% pracowników twierdzi, że tempo transformacji technologicznej i organizacyjnej w ich firmach jest zbyt wysokie, by mogli się w nim odnaleźć. To swoisty paradoks: firmy inwestują miliardy w innowacje, a efekt bywa taki, że ludzie czują się przytłoczeni i mniej produktywni. To pokazuje, że zarządzanie zmianą w 2025 roku nie polega już na „przeszkoleniu i wdrożeniu”. To raczej proces psychologiczny: jak sprawić, by człowiek nie spalił się w wyścigu z maszynami.

Co z tego wynika dla firm i pracowników?

Technologia nie zastąpi człowieka, ale zastąpi człowieka, który nie nauczy się jej używać. AI w pracy nie jest opcją, to konieczność. Ale firmy muszą inwestować w kompetencje i budowanie zaufania, inaczej zamiast przewagi dostaną falę odejść. Praca przyszłości to nie stanowisko, lecz portfel umiejętności. Tradycyjne hierarchie topnieją. Wartość pracownika mierzy się zdolnością adaptacji i szybkością uczenia się. Zaufanie i transparentność jako nowe KPI. Firmy, które nie zadbają o jasną komunikację i etyczne podejście do technologii, będą przegrywać w walce o talenty. Zmęczenie zmianą trzeba traktować jak realne ryzyko biznesowe. W przeciwnym razie inwestycje w technologię przyniosą efekt odwrotny do zamierzonego.

Podsumowanie

Raport Deloitte Global Human Capital Trends 2025 to nie jest kolejna publikacja o „miękkich” tematach HR. To kompendium ostrzeżeń i szans. Liczby są bezlitosne: większość organizacji nie nadąża za tempem transformacji, a luka między możliwościami technologii a przygotowaniem ludzi rośnie. Ekspercki wniosek jest prosty: zwyciężą te firmy, które przestaną traktować ludzi jak koszt, a zaczną jak inwestycję równie istotną jak nowa fabryka czy system AI. A dla pracowników lekcja jest równie jasna: świat pracy nie wróci do „starej normalności”. Adaptacja, uczenie się i odwaga w korzystaniu z technologii stają się nową definicją stabilności zawodowej.