To oni trują Europę. Zobacz, które kraje emitują najwięcej CO2 [GALERIA]

1 Klasyfikacja powstała na podstawie raportu Eurostatu i opiera się na relacji obecnego poziomu zanieczyszczeń w europejskich krajach, do poziomu zanieczyszczeń w okresie bazowym (1990 roku). Uwzględnione zostały gazy cieplarniane, które wchodzą w skład tzw. „koszyka Kioto”: głównie dwutlenek węgla (CO2), metan (CH4), dwutlenek azotu (N20). Okazuje się, że Polska pod względem skuteczności ograniczania gazów cieplarnianych plasuje się w środku unijnego zestawienia. Znacznie gorzej radzą sobie z tym największe europejskie gospodarki. Fot. Odkrywkowa kopalnia węgla brunatnego i elektrownia w Bełchatowie, należące do grupy PGE (13)

2 Może ciężko w to uwierzyć, ale Włochy są samowystarczalne energetycznie jedynie w ok. 10 proc.: ok. 10 proc. energii kupują bezpośrednio z zagranicy, natomiast pozostała jej część jest wytwarzana z importowanych surowców. Ceny energii na Półwyspie Apenińskim są bardzo wysokie, ponad 30 proc. wyższe od europejskiej średniej. Mówi się, że kraj powinien zmienić strategię energetyczną i zwiększyć udział węgla w produkcji energii. Włochy obfitują w rozmaite bogactwa naturalne i mineralne, które jednak nie zawsze całkowicie zaspokajają rosnące potrzeby gospodarki. Wydobycie różnych gatunków węgla kamiennego obecnie zanika – rocznie poniżej pół miliona ton – i jest prowadzone głównie na Sardynii. Wzrost wydobycia węgla doprowadziłoby do natęzenia emisji gazów cieplarnianych.

3 Zmniejszenie poziomu emisji szkodliwych gazów w Holandii ma związek z ogromnymi inwestycjami kraju w energię odnawialną. W kraju od 1986 roku realizowany jest wieloletni plan budowy elektrowni wiatrowych o łącznej mocy 3000 MW. Elektrownie o mocach nominalnych od 1 do 5 MW są stopniowo instalowane na 6400 platformach na morzu i jeziorach.

4 Około 60 proc. energii elektrycznej dostarczają w Luksemburgu hydroelektrownie. Luksemburczykom udało się w niewielkim stopniu zredukować poziom emisji szkodliwych gazów w stosunku do ilości z 1990 roku. Ta niewielka i bardzo bogata gospodarka nie jest oczywiście problemem dla ekologii UE, jednak warto zaznaczyć, że pod względem emisji gazów cieplarnianych na osobę, jest zdecydowanie europejskim liderem.

5 Największy udział w produkcji energii elektrycznej w Słowenii ma elektrownia jądrowa Krsko. Zaspokaja ona 37 proc. krajowego zapotrzebowania w energię. Połowa elektrowni należy do Chorwacji, więc Słowenia jest zobowiązana przesyłać tam połowę wyprodukowanego prądu. Pozostała część energii jest wytwarzana głównie przez elektrownie cieplne, których surowcem jest lignit wydobywany w kraju oraz hydroelektrownie.

6 Krajowa produkcja energii nie pokrywa w pełni potrzeb mieszkańców, więc Austria jest zmuszona do zagranicznego importu. 70 proc. produkowanej energii elektrycznej pochodzi z elektrowni wodnych. Reszta produkowana jest z paliw kopalnych oraz elektrowni wiatrowych. Zużycie energii elektrycznej na osobę w Austrii wynosi 9,52 tony CO2 (lub jego ekwiwalentów, dane za 2012 rok) co plasuje ją powyżej unijnej średniej (która wynosi 8,98 tony).

7 Podstawą greckiej energetyki jest węgiel kamienny, którego spalanie zabezpiecza 48,9 proc. zapotrzebowania (dane za 2010 rok). Istotną rolę odgrywają także energia odnawialna (17 proc. zapotrzebowania) i gaz ziemny (16,9 proc.). Kluczowe dla strategicznej roli Grecji w polityce energetycznej Europy Południowej jest położenie geograficzne, dzięki któremu jest ona „pomostem” łączącym producentów energii elektrycznej na Bliskim Wschodzie, Afryce Północnej i w regionie Morza Kaspijskiego z Europą Zachodnią.

8 Irlandia jest mocno uzależniona od importu gazu i ropy naftowej. Pomimo pozytywnej tendencji wzrostu udziału energii odnawialnej, raport Międzynarodowej Agencji Energetycznej przestrzega przed ryzykiem rosnącego uzależnienia od importu zwłaszcza gazu ziemnego. Coraz większe ilości tego surowica będą do zapewnienia elastyczności i ciągłości dostaw energii w okresach, gdy źródła odnawialne nie będą w stanie produkować energii ze względu na niekorzystne warunki atmosferyczne. Irlandia chce zwiększyć udział odnawialnych źródeł energii w krajowej produkcji do 40 proc. Fot. Platforma do wydobycia ropy naftowej

9 Portugalia jest jednym z najwolniej rozwijających się krajów Europy. Ocena jej gospodarki przez inne europejskie kraje jest fatalna - w kwietniu 2007 r. The Economist opisał Portugalię jako „chorego człowieka Europy. Trudno się dziwić, że system energetyczny kraju jest przestarzały, co doprowadziło do wzrostu emisji CO2 od 1990 roku o 15 proc. Portugalia jest krajem o niewielkich zasobach naturalnych będących źródłami energii, takimi jak węgiel, ropa czy gaz. Oznacza to wysokie uzależnienie od zagranicznego importu.

10 Hiszpania jest jednym z liderów produkcji energii słonecznej. Jednocześnie jest też państwem o niezwykle dużym zapotrzebowaniu, krajowe zużycie energii rośnie od 2002 roku średnio ok. 3,5 proc. (w niektórych latach nawet o 7 proc.). W 2008 roku 50 proc. energii produkowanej w Hiszpanii było pochodzenia jądrowego, z czego 15 proc. pochodziło z węgla, 6 proc. z energii mechanicznej płynącej wody i 29 proc. z pozostałych źródeł energii odnawialnej.

11 Co ciekawe, emisja gazów cieplarnianych rośnie najszybciej w niewielkich, śródziemnomorskich krajach. Emisja szkodliwych substancji na Cyprze według Eurostatu wzrosła o 48 proc. w stosunku do roku bazowego.Cypr znajduje się na terytorium wschodniej części Morza Śródziemnego, gdzie niedawno odkryto duże złoża gazu ziemnego. Pojawiły się nawet głosy, że mogą być one alternatywą dla Gazpromu. Cypryjskie złoże Aphrodite ma co najmniej 200 mld m sześc. surowca. Cypr ma zamiar zbudować zakład skraplania gazu, który mógłby służyć całemu regionowi.

12 Sektor energetyczny kraju jest w pełni uzależniony od importu surowców (ropa, gaz), których zużycie niemal całkowicie pokrywa potrzeby energetyczne. W celu zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego maltański rząd zdecydował się na budowę podmorskiego kanału, łączącego kraj z Sycylią. Kraj kładzie też coraz większy nacisk na produkcję energii odnawialnej. Pomimo tego, emisja gazów cieplarnianych na Malcie wzrosła w stosunku do 1990 roku aż o 57 proc.