Świadczenie rehabilitacyjne w 2025 i 2026 r. Dla kogo, jaka kwota, kiedy wniosek?

Jak długo można pobierać świadczenie rehabilitacyjne i kto podejmuje decyzję?

Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje na czas potrzebny do odzyskania zdolności do pracy, jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy. O jego przyznaniu decyduje lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, świadczenie rehabilitacyjne przysługuje osobie ubezpieczonej, która po wykorzystaniu całego zasiłku chorobowego nadal nie jest zdolna do pracy, ale istnieje szansa, że dzięki dalszemu leczeniu lub rehabilitacji odzyska tę zdolność.

Do kiedy należy złożyć wniosek o świadczenie rehabilitacyjne?

Wniosek o świadczenie rehabilitacyjne należy złożyć najpóźniej na 6 tygodni przed zakończeniem okresu pobierania zasiłku chorobowego. Zasiłek chorobowy przysługuje maksymalnie przez 182 dni, a w przypadku ciąży lub gruźlicy – do 270 dni. Jeśli wniosek zostanie złożony zbyt późno, ZUS może odmówić przyznania świadczenia lub wypłaci je z opóźnieniem. Jakie dokumenty są wymagane:

1. Wniosek ZNp-7,
2. Zaświadczenie o stanie zdrowia OL-9 wystawione przez lekarza prowadzącego,
3. Dokumentację medyczną (np. wyniki badań, karty leczenia szpitalnego).

Jaka wysokość świadczenia rehabilitacyjnego?

Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego uzależniona jest od okresu jego pobierania:

• przez pierwsze 3 miesiące wynosi 90% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego,
• w kolejnych miesiącach spada do 75% tej podstawy,
• natomiast w przypadku ciąży – świadczenie wypłacane jest w pełnej wysokości, czyli 100%.

Podstawa wymiaru świadczenia podlega waloryzacji, co oznacza, że jej wartość jest aktualizowana w zależności od zmian przeciętnego wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa Dla celów obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przyjęta do obliczenia tego świadczenia podlega waloryzacji według następujących zasad:

1. jeżeli pierwszy dzień okresu świadczenia rehabilitacyjnego przypada w I kwartale roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego jest podwyższana o procent wzrostu przeciętnego wynagrodzenia ogłaszanego dla celów emerytalnych w III kwartale wobec I kwartału poprzedniego roku;
2. jeżeli pierwszy dzień okresu, na który przyznano świadczenie rehabilitacyjne, przypada w II kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego, przyjęta do obliczenia tego świadczenia, zostaje podwyższona o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego dla celów emerytalnych w IV kwartale w stosunku do II kwartału roku poprzedniego;
3. jeżeli pierwszy dzień okresu, na który przyznano świadczenie rehabilitacyjne, przypada w III kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego, przyjęta do obliczenia tego świadczenia, zostaje podwyższona o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego dla celów emerytalnych w I kwartale tego samego roku kalendarzowego w stosunku do III kwartału roku poprzedniego;
4. jeżeli pierwszy dzień okresu, na który przyznano świadczenie rehabilitacyjne, przypada w IV kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego, przyjęta do obliczenia tego świadczenia, zostaje podwyższona o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego dla celów emerytalnych w II kwartale tego roku kalendarzowego w stosunku do IV kwartału roku poprzedniego.

Kto nie otrzyma świadczenia rehabilitacyjnego?

Świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje osobom, które jednocześnie pobierają:

• emeryturę — osoby już korzystające z prawa do emerytury nie mogą otrzymywać świadczenia rehabilitacyjnego, ponieważ emerytura stanowi trwałe źródło dochodu po zakończeniu pracy;
• rentę z tytułu niezdolności do pracy — renta ta ma charakter stałego świadczenia dla osób, które utraciły zdolność do pracy na stałe lub długotrwale;
• zasiłek dla bezrobotnych — osoby zarejestrowane jako bezrobotne i pobierające zasiłek nie mogą jednocześnie korzystać ze świadczenia rehabilitacyjnego;
• zasiłek przedemerytalny i świadczenie przedemerytalne — są to świadczenia przyznawane osobom znajdującym się w okresie przejściowym do emerytury;
• nauczycielskie świadczenie kompensacyjne — specjalny rodzaj wsparcia dla nauczycieli, który wyklucza równoczesne pobieranie innych świadczeń;
• rodzicielskie świadczenie uzupełniające — świadczenie dla rodziców, które również wyklucza prawo do rehabilitacyjnego.Jbowiązki pracodawcy i prawa osoby pobierającej świadczenie rehabilitacyjne

Jakie są obowiązki pracodawcy i prawa osoby pobierającej świadczenie rehabilitacyjne?

Pracownik, który pobiera świadczenie rehabilitacyjne, zgłosi pracodawcy chęć powrotu do pracy, pracodawca ma obowiązek przyjąć ją z powrotem na zajmowane wcześniej stanowisko lub inne odpowiadające jej kwalifikacjom i zdrowiu:

• ten obowiązek obowiązuje nawet wtedy, gdy od rozwiązania stosunku pracy minęło więcej niż 6 miesięcy;0
• ma to na celu ułatwienie reintegracji zawodowej i wsparcie powrotu do aktywności zawodowej.

Świadczenie rehabilitacyjne to jedno z kluczowych narzędzi wsparcia dla osób ubezpieczonych, które po wykorzystaniu maksymalnego okresu zasiłku chorobowego (182 dni, a w przypadku gruźlicy lub ciąży – 270 dni), nadal są niezdolne do pracy z powodu choroby, ale według opinii medycznej istnieje realna szansa na odzyskanie zdolności do pracy po przeprowadzeniu dalszego leczenia lub rehabilitacji. Oznacza to, że świadczenie rehabilitacyjne wypełnia lukę między okresem zasiłkowym a momentem powrotu do aktywności zawodowej, wspierając finansowo chorego w czasie rekonwalescencji.

Jak wygląda procedura przyznawania świadczenia rehabilitacyjnego?

1. Wniosek i dokumentacja medyczna — osoba niezdolna do pracy musi złożyć wniosek o świadczenie wraz z zaświadczeniami lekarskimi potwierdzającymi stan zdrowia.
2. Ocena lekarza orzecznika ZUS — to on podejmuje decyzję o przyznaniu świadczenia, oceniając zdolność do pracy i perspektywę powrotu do zatrudnienia.
3. Czas pobierania świadczenia — świadczenie może być przyznawane na okres do 12 miesięcy, z możliwością przedłużenia, jeśli sytuacja zdrowotna tego wymaga.
4. Kontrola i monitorowanie — ZUS może wymagać okresowych badań kontrolnych, aby ocenić dalszą niezdolność do pracy.

Co się dzieje, gdy świadczenie rehabilitacyjne się kończy?

Koniec okresu pobierania świadczenia rehabilitacyjnego oznacza konieczność podjęcia kolejnych działań – zdrowotnych, zawodowych lub administracyjnych – w zależności od aktualnego stanu zdrowia oraz sytuacji zawodowej osoby ubezpieczonej.

Po wyczerpaniu świadczenia rehabilitacyjnego istnieją możliwe ścieżki:

1. Powrót do pracy – jeśli stan zdrowia na to pozwala i lekarz medycyny pracy wyda pozytywne orzeczenie.
2. Wniosek o rentę – jeśli osoba nadal jest niezdolna do pracy, może ubiegać się o rentę z tytułu niezdolności do pracy w ZUS.
3. Rejestracja w urzędzie pracy – możliwa dla osób bez zatrudnienia, które nie kwalifikują się do renty, w celu uzyskania ubezpieczenia zdrowotnego i wsparcia zawodowego.
4. Pomoc z opieki społecznej – dla osób bez środków do życia, które nie mogą pracować i nie otrzymały renty.
5. Odwołanie od decyzji ZUS – jeśli świadczenie zostało zakończone przedwcześnie, można złożyć sprzeciw do komisji lekarskiej lub odwołać się do sądu (termin na odwołanie to 14 dni od otrzymania decyzji).

Najczęstsze błędy i problemy przy składaniu wniosków o świadczenie rehabilitacyjne

1. Niepełna dokumentacja medyczna.
2. Złożenie wniosku po terminie.
3. Brak opinii lekarza prowadzącego.
4. Nieobecność na badaniu ZUS równa się z odmową świadczenia.