Tak wynika znajnowszego raportu Bain & Company. Wyika z niego ponadto, iż Polska i Hiszpania wyróżniają się na tle badanych krajów najniższym odsetkiem osób z dostępem do pracy lub nauki zdalnej – aż połowa respondentów z tych państw zadeklarowała brak takiej możliwości.
Dla porównania, w Wielkiej Brytanii odsetek ten wynosi jedynie 28%, a średnia europejska to 42% (liczona na podstawie danych z Wielkiej Brytanii, Francji, Niemiec, Włoch, Hiszpanii i Polski)*. Oznacza to, że co drugi pracownik w Polsce i Hiszpanii jest wykluczony z elastycznego modelu pracy – bez względu na jego charakter.

Praca zdalna dziś – standard czy opcja dla nielicznych, piątek najczęściej wybieranym dniem na pracę zdalną

Z raportu wynika, że piątek to najczęściej wybierany dzień na pozostanie w domu, zwłaszcza wśród mieszkańców Wielkiej Brytanii i Niemiec.
W USA aż połowa pracowników z wysokimi dochodami deklaruje, że właśnie tego dnia pracuje z domu. W Europie również widać ten trend: w Wielkiej Brytanii 35% badanych deklaruje zdalny piątek, a w Niemczech 34%. W Polsce, choć odsetek osób pracujących lub uczących się zdalnie w piątki (22%) jest najwyższy spośród wszystkich dni tygodnia, nadal pozostaje poniżej średniej europejskiej (27%).

Pracownicy o wysokich zarobkach częściej pracują zdalnie

Dane Bain & Company wskazują też na silną zależność między poziomem dochodów a dostępem do pracy zdalnej. W USA 79% respondentów o wysokich dochodach posiada możliwość wykonywania obowiązków z domu, co stanowi najwyższy wynik spośród krajów uwzględnionych w badaniu.
Wśród respondentów ze średnimi i niskimi zarobkami odsetek ten wynosi odpowiednio 58% i 47%. W Europie sytuacja wygląda podobnie – z pracy zdalnej korzysta 75% osób o wysokich dochodach, ale już tylko 58% w grupie średniozamożnej i 47% wśród osób o niskich dochodach.

Pracownicy o wysokich dochodach pracują zdalnie nie tylko w piątki

Najczęściej wybierane dni na pracę czy naukę zdalną różnią się w zależności od poziomu dochodu.
Największy odsetek osób pracujących zdalnie w Europie jest wśród osób o wysokich dochodach, a ta tendencja jest zauważalna każdego dnia roboczego. Wykorzystanie pracy zdalnej w tej grupie utrzymuje się na dość równym poziomie przez cały tydzień, choć szczególnie wyróżniają się piątki, kiedy zdalnie pracuje aż 39% z nich.

„Dane z raportu Bain & Company dowodzą, że praca zdalna nie jest standardem, szczególnie wśród pracowników o średnich i niższych zarobkach. Co więcej w Polsce dostęp do pracy zdalnej jest niższy od średniej dla Europy czy USA. Z naszych badań wynika, że co drugi pracownik w Polsce jest całkowicie wykluczony z elastycznego modelu pracy, podczas gdy średnia dla Europy to 42%, a w UK wskaźnik ten wynosi jedynie 28% - komentuje Patryk Rudnicki, Partner Zarządzający warszawskim biurem Bain & Company.
Nierówny dostęp do elastycznych form pracy może pogłębiać różnice na rynku pracy. Firmy, które chcą konkurować o talenty, powinny bardzo rozważnie kształtować swoje podejście do pracy zdalnej. Biorąc pod uwagę przyzwyczajenia pracowników po pandemii, a także oczekiwania młodszych generacji, możliwość pracy zdalnej staje się kluczowym czynnikiem przy wyborze pracodawcy. To już nie chwilowy trend, lecz trwała zmiana na rynku pracy, której nie można ignorować.

Wdrażanie przez firmy hybrydowych form pracy może przynieść wiele korzyści jak pozyskanie i utrzymanie nowych talentów, zwiększenie produktywności czy satysfakcji pracowników poprzez poprawę „work-life balance”. Ten ostatni wskaźnik potwierdziły jedne z naszych badań w tym obszarze – elastyczne formy pracy uzyskały ocenę „satysfakcji wśród pracowników na poziomie 4,3 w skali 5-punktowej.
Nie oznacza to jednak, że elastyczna forma pracy jest wolna od wyzwań. Przedsiębiorcy najczęściej wskazują na trudności z utrzymaniem spójnej kultury organizacyjnej, ograniczoną innowacyjność, słabsze więzi między pracownikami oraz trudności związane z zarządzaniem rozproszonymi zespołami. Firmy, które skutecznie radzą sobie z tymi wyzwaniami, wdrażają konkretne rozwiązania. Przede wszystkim definiują jasne zasady współpracy i oczekiwania względem zespołów.

Łączą pracę zdalną ze spotkaniami stacjonarnymi i inwestują w nowoczesne narzędzia do komunikacji i współpracy. Ponadto szkolą menedżerów w zakresie zarządzania rozproszonymi zespołami i oceny efektów ich pracy, a nie jedynie zaangażowania.
Ważne jest także regularne monitorowanie dobrostanu i zaangażowanie pracowników, m.in. poprzez badania eNPS. Nie istnieje jeden uniwersalny model – kluczem do sukcesu jest testowanie rozwiązań, słuchanie opinii pracowników i skalowanie tych praktyk, które działają najlepiej.”