W 2020 r. wskaźnik zawyżonych kwalifikacji w UE wyniósł 41,4 proc. dla obywateli spoza UE i 32,3 proc. dla obywateli innych państw członkowskich UE. Z kolei średni wskaźnik nadmiernych kwalifikacji dla obywateli krajowych wyniósł 20,8 proc..
W państwach unijnych najwyższy odsetek obywateli spoza UE o wyższych kwalifikacjach niż wymagane do wykonywanej danej pracy odnotowano w 2020 r. w Grecji (71,6 proc.). Kolejne były Włochy (66,5 proc.), Hiszpania (57,1 proc.) i Cypr (55,9 proc.). W przypadku obywateli innych państw członkowskich UE najwyższy odsetek pracowników o zbyt wysokich kwalifikacjach zarejestrowano we Włoszech (47,8 proc.), na Cyprze (47,7 proc.) i Hiszpanii (47,2 proc.). Odsetek zatrudnionych obywateli krajowych o zbyt wysokich kwalifikacjach był najwyższy w Hiszpanii (34,5 proc.), na Cyprze (30,5 proc.) i Grecji (30,4 proc.).
Luksemburg zgłosił najniższy ogólny wskaźnik nadmiernych kwalifikacji w 2020 r., niezależnie od obywatelstwa pracowników (3,2 proc. dla swoich obywateli, 3,5 proc. dla obywateli innych państw członkowskich UE i 10,8 proc. dla obywateli spoza UE).
W Polsce 43,4 proc. zatrudnionych obywateli poza UE miało zbyt wysokie kwalifikacje w stosunku do zajmowanego stanowiska. Wśród obywateli polskich wskaźnik ten kształtował się na poziomie 19 proc. Dane dla obywateli z innych państw UE były niedostępne.
/>
Porównanie wskaźników zbyt wysokich kwalifikacji między płciami pokazuje, że w UE istniały pod tym względem różnice w przypadku wszystkich trzech rodzajów obywatelstwa. W 2020 r. wskaźnik zbyt wysokich kwalifikacji wśród obywateli był o 1 punkt procentowy wyższy dla kobiet niż dla mężczyzn. Różnica między płciami była większa w przypadku obywateli innych państw członkowskich UE i obywateli spoza UE (odpowiednio 6 i 6,4 punktu).
Jeśli chodzi o porównanie według grup wiekowych, w 2020 r. w UE wskaźniki zbyt wysokich kwalifikacji obywateli spoza UE i obywateli innych państw członkowskich UE były generalnie wyższe wśród osób starszych (w wieku 35-64 lata) niż młodszych (w wieku 20-34 lata), podczas gdy sytuacja rdzennych mieszkańców była odwrotna.