Uprawnienia rady gminy
Zgodnie z ustawą o podatkach i opłatach lokalnych to rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić opłatę targową pobieraną od sprzedaży na targowiskach. Jest to więc instrument fakultatywny, a nie obowiązkowy element lokalnego systemu danin. Zakres kompetencji rady gminy w odniesieniu do opłaty targowej jest szeroki. Samorząd decyduje nie tylko o tym, czy opłata będzie pobierana na jego terenie, ale również:
- ustala zasady jej poboru,
- określa terminy płatności,
- ustala wysokość stawek – z zastrzeżeniem, że nie mogą one przekroczyć górnej granicy ogłoszonej przez Ministra Finansów.
Rada gminy może także wprowadzać dodatkowe zwolnienia przedmiotowe z opłaty targowej, dostosowując lokalne regulacje do specyfiki danego rynku czy struktury handlu.
Kogo dotyczy opłata targowa
Jeżeli opłata targowa zostanie wprowadzona, obowiązek jej uiszczania dotyczy:
- osób fizycznych,
- osób prawnych,
- jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej,
które dokonują sprzedaży na targowiskach. Ustawodawca przyjął szeroką definicję targowiska jako każdego miejsca, w którym prowadzona jest sprzedaż, poza budynkami lub ich częściami. Oznacza to, że opłata może obejmować handel prowadzony na placach, ulicach, parkingach czy innych otwartych przestrzeniach. Jednocześnie sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach nie podlega opłacie targowej, niezależnie od tego, czy odbywa się w obiektach o charakterze handlowym.
Zwolnienia z opłaty targowej
Ustawa przewiduje również zwolnienia ustawowe z obowiązku uiszczania opłaty targowej. Nie płacą jej:
- podmioty dokonujące sprzedaży na targowiskach, które są podatnikami podatku od nieruchomości w odniesieniu do przedmiotów opodatkowania położonych na targowisku,
- rolnicy oraz ich domownicy prowadzący handel w piątki i soboty.
Zwolnienia te mają na celu ograniczenie kumulacji obciążeń fiskalnych oraz wsparcie drobnego handlu, w szczególności sprzedaży bezpośredniej produktów rolnych.
Czy wzrosną koszty handlu?
Podniesienie maksymalnej stawki opłaty targowej w 2026 r. samo w sobie nie oznacza wzrostu kosztów prowadzenia sprzedaży. Daje jednak gminom możliwość podjęcia decyzji o podwyższeniu obowiązujących stawek. Takie rozstrzygnięcie powinno być elementem spójnej polityki podatkowej samorządu, uwzględniającej zarówno potrzeby budżetowe, jak i koszty administracyjne poboru opłaty.
Podstawa prawna
- ustawa z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, (j.t. Dz.U. z 2023 r. poz. 70 ze zm.)
- obwieszczenie Ministra Finansów z 1 sierpnia 2025 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok 2026 (M.P. z 2025 r. poz. 726)