Jak pokazują dane NATO, udział kobiet w służbie czynnej w siłach zbrojnych państw członkowskich waha się w przedziale 0,3-20 procent. Najniższy udział panie mają w armii tureckiej (0,3 proc.). Innym krajem, w którym rekrutacja kobiet jest wciąż niewielka, są Indie. Jak pokazują dane indyjskiego Departamentu Obrony, ogólny pobór kobiet wynosi zaledwie 0,7 proc.
Wiele krajów o wysokim odsetku rekrutacji kobiet faktycznie oferuje kobietom role bojowe, na przykład USA, Niemcy, Francja i Wielka Brytania, a także kraje skandynawskie. Inne, na przykład Polska czy Turcja, cierpią na niski poziom rekrutacji kobiet, mimo że dopuszczają role bojowe, co pokazuje, jak wiele czynników kulturowych i organizacyjnych wpływa na rekrutację kobiet do sił zbrojnych.
Chociaż porównywalne dane nie były dostępne, kraje praktykujące pobór kobiet, takie jak Izrael, Maroko i Korea Północna, mają naturalnie wysoki udział kobiet w siłach zbrojnych. To samo dotyczy niektórych systemów usług selektywnych – gdzie młodzi ludzie muszą poświęcać czas na obronność kraju – na przykład w Szwecji lub Norwegii.
/>