Klaster elektrowni w miastach Ordos i Baotou będzie wykorzystywał 1,85 gigawata energii słonecznej i 370 megawatów wiatru. Mniej niż 20 proc. energii wytwarzanej w Mongolii Wewnętrznej trafi do sieci energetycznych, a reszta zostanie przeznaczona na ekologiczny wodór. Powstanie dzięki temu 66 900 ton wodoru rocznie - podało Stowarzyszenie Promocji Przemysłu Energetyki Wodorowej. Budowa kompleksu rozpocznie się w październiku, a fabryki zostaną uruchomione w połowie 2023 roku. Na chwilę obecną nie są znane koszty ani wykonawca budowy.
Moce produkcyjne instalacji pozwolą na wyprodukowanie wodoru w ilości, która mogłaby zastąpić ponad 681 milionów litrów paliwa rocznie. Do realizacji tak ambitnego projektu potrzeba elektrolizerów o mocy 465 megawatów. Według Xiaoting Wang z BloombergNEF światowy przemysł w całym 2020 roku dostarczył urządzenia o łącznej mocy „zaledwie” 200 megawatów. Tegoroczna produkcja może wzrosnąć do 400 megawatów. Oznacza to, że w Mongolii Wewnętrznej powstanie instalacja, której wydajność będzie większa niż to czym w 2021 roku dysponuje cały światowy rynek.
Jednak samo pozyskanie elektrolizerów na obecną chwilę to kwestia drugoplanowa. O wiele poważniejszym problemem jest kwestia przechowywania i wykorzystywania takiej ilości gazowego paliwa.
Wodór jest powszechnie uważany za kluczowy element dekarbonizacji chińskiej gospodarki do 2060 roku. Szacuje się, że w ciągu następnych pięciu lat wartość produkcji krajowego przemysłu wodorowego wyniesie 1 bilion juanów (154 miliardy dolarów), a do 2050 roku może wzrosnąć 12-krotnie.
Największe dotychczasowe projekty dotyczące produkcji zielonego wodoru w Chinach były realizowane przez takich gigantów przemysłu, jak Sinopec. Tylko w tym roku Ningxia Baofeng Energy Group planuje zakończyć budowę 150-megawatowego układu elektrolizerów zasilanych energią słoneczną. Kolejne 1,5 gigawata elektrolizerów zasilanych odnawialnymi źródłami energii zamierza uruchomić w bliżej nieokreślonej przyszłości China Baowu Steel Group.
Mongolia Wewnętrzna od dawna jest jednym z najważniejszych regionów wydobycia węgla w Chinach. Blisko 3100 godzin światła słonecznego rocznie i silny syberyjski wiatr mogący zasilać turbiny wiatrowe pozycjonuje ten obszar, jako doskonałe miejsce do stworzenia bez emisyjnych elektrowni, z których prąd może być przesyłany do reszty kraju.