rozwiń >

Analiza absencji chorobowej

Z raportów Conperio wynika, że średni wskaźnik absencji chorobowej wśród przedstawicieli pokolenia Z w badanym okresie wyniósł zaledwie 2,3%. To najniższy wynik w porównaniu z innymi grupami wiekowymi. Dla porównania, wśród osób w wieku 30-39 lat absencja wyniosła 3,1%, w grupie 40-49 lat – 3,5%, a wśród pracowników powyżej 50. roku życia – 4,4%. Interesujący jest również udział poszczególnych grup wiekowych w ogólnym wskaźniku absencji chorobowej: Pracownicy do 29. roku życia – 10%; Pracownicy w wieku 30-39 lat – 22%; Pracownicy w wieku 40-49 lat – 28%; Pracownicy powyżej 50. roku życia – 40% Z danych tych wynika, że młodsze pokolenie, mimo częstych zmian w zatrudnieniu, wyróżnia się wyjątkową odpowiedzialnością, ograniczając absencje chorobowe. To pozytywny sygnał dla pracodawców, którzy mogą liczyć na większą stabilność i zaangażowanie młodszych pracowników.

Praca, a zdrowie: Pokolenie Z w kontekście starszych pracowników

Pokolenie Z podchodzi do pracy z zupełnie innej perspektywy niż starsze generacje. Dla młodszych pracowników praca nie jest już głównym celem życiowym. Wychowani w erze technologii i mediów społecznościowych, wykazują duży nacisk na balans między życiem zawodowym a prywatnym. Praca to dla nich tylko jeden z elementów realizacji osobistych celów. W efekcie, kiedy napotkają trudności w pracy, zamiast korzystać z fikcyjnych zwolnień lekarskich, preferują po prostu zmienić pracodawcę. Z kolei w starszych grupach wiekowych absencje chorobowe często są wynikiem przewlekłych chorób lub wypalenia zawodowego. Długotrwała aktywność zawodowa, w połączeniu z obciążeniem zdrowotnym, sprawia, że starsi pracownicy częściej korzystają ze zwolnień lekarskich. To doskonale ilustruje różnice w podejściu do zdrowia w zależności od pokolenia.

Młodsze pokolenie a absencje: Odmienna postawa

Chociaż mówi się, że Polacy nadużywają zwolnień lekarskich, pokolenie Z zdaje się łamać ten stereotyp. Jak wynika z raportu Conperio, w 2024 roku aż 34% zwolnień lekarskich było wykorzystywanych w sposób niewłaściwy. Mimo to młodsze pokolenie nie korzysta z L4 w sposób, który byłby sprzeczny z jego rzeczywistym stanem zdrowia. Dla Zetek, zwolnienie lekarskie nie jest sposobem na uniknięcie obowiązków zawodowych, co pokazuje, że mimo częstych zmian pracy, ich podejście do odpowiedzialności jest poważne i profesjonalne. Zaskakująco, młodsze pokolenie ma również obawy związane z korzystaniem ze zwolnień lekarskich. Z raportu Opinia24, zleconego przez Radamed, wynika, że aż 28% osób w wieku 18-24 lata i 30% w wieku 25-35 lat woli leczyć się samodzielnie, nawet jeśli zauważają objawy infekcji. Główne powody, dla których młodsze pokolenia unikają L4, to: obawa przed reakcją przełożonego: 17% w grupie 18-24 lata oraz 26% wśród 25-35 latków, obawa przed wypadnięciem z rynku pracy: odpowiednio 15% i 14%, strach przed problemami finansowymi związanymi z L4: odpowiednio 17% i 26%. To zjawisko, zwane „L4-shamingiem”, wynika z przekonania, że odpoczynek należy się tylko wtedy, gdy objawy choroby są wyraźnie poważne. Nowoczesne podejście do zdrowia skupia się jednak na profilaktyce i dbaniu o równowagę, a nie na bohaterskim ignorowaniu objawów w pracy.

Zmieniające się przyczyny absencji chorobowej

Warto również zwrócić uwagę na rosnącą liczbę zwolnień związanych z problemami zdrowia psychicznego. Z danych ZUS wynika, że w 2024 roku zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania stanowiły ponad 7% wszystkich zwolnień lekarskich w Polsce. Częściej były to kobiety (61,8%), co może sugerować większe obciążenie psychiczne tej grupy. Zjawisko to jest efektem wielu czynników: rosnącego stresu zawodowego, coraz bardziej wymagających oczekiwań w pracy i trudności z zachowaniem równowagi między życiem zawodowym a prywatnym.

Dominujące przyczyny absencji w Polsce

ZUS wskazuje na kilka głównych przyczyn absencji chorobowej, które od kilku lat pozostają niezmienne: choroby układu mięśniowo-szkieletowego i tkanki łącznej – 41,8 mln dni absencji, choroby układu oddechowego – 33 mln dni absencji, urazy, zatrucia i skutki działania czynników zewnętrznych – 32,5 mln dni absencji, ciąża, poród i połóg – 31,8 mln dni absencji, zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania – 30,3 mln dni absencji, choroby związane z COVID-19 – 1,7 mln dni absencji. Co istotne, liczba zwolnień związanych z problemami psychicznymi rośnie, co wskazuje na większą świadomość dotyczącą zdrowia psychicznego oraz zmieniające się podejście do tego typu problemów w miejscu pracy. Współcześni pracodawcy coraz częściej stawiają na wsparcie zdrowia psychicznego swoich pracowników, oferując różnorodne programy wsparcia czy elastyczne formy pracy.

Wnioski i rekomendacje

Zarządzanie absencją chorobową powinno stać się jednym z priorytetów firm, nie tylko z powodu rosnących kosztów, ale także w kontekście utrzymania płynności operacyjnej i morale pracowników. Pracodawcy powinni skupić się na działaniach profilaktycznych, szczególnie w zakresie zdrowia psychicznego, które stanowi jedno z większych wyzwań współczesnego rynku pracy. Ponadto, zróżnicowane podejście do pracy i zdrowia w różnych pokoleniach może stanowić podstawę do lepszego dostosowania strategii HR, uwzględniającej indywidualne potrzeby poszczególnych grup pracowników. Praca nie jest już głównym celem życiowym dla młodszych pokoleń, ale sposób, w jaki zarządzają swoim zdrowiem i odpowiedzialnością zawodową, może być kluczem do zbudowania zaangażowanych i stabilnych zespołów w przyszłości.