Polska daleko w tyle. Zobacz sieci kolei dużych prędkości w Europie [MAPY]

14 kwietnia 2014, 06:27

To ojczyzna szybkiej kolei na Starym Kontynencie. Pierwszą linię kolejową przeznaczoną dla kolei dużych prędkości otwarto w 1981 roku. Linia to połączyła Paryż z Lyonem. Dziś francuska sieć dużych prędkości liczy 2037 km długości, co daje jej drugie miejsce w Europie. Na mapie kolorem niebieskim zaznaczono istniejące linie wysokich prędkości (LGV). Na czerwono – linie wysokich prędkości, które znajdują się poza Francją, ale są połączone z francuską siecią. Na czarno linie konwencjonalne, po których poruszają się pociągi dużych prędkości (TGV). Liniami przerywanymi zaznaczono linie będące w budowie. Kwadratami zaznaczono specjalne stacje, na których zatrzymują się tylko pociągi TGV, zaś okrągłymi punktami oznaczono stacje konwencjonalne, przeznaczone m.in. dla TGV. Na slajdzie: Mapa sieci połączeń pasażerskich kolei francuskich (SNCF), uwzględniająca międzynarodowe połączenia pociągami TGV. Źródło: Wikimedia Commons. Autor mapy: madcap. Praca oparta na mapie opublikowanej na stronie internetowej firmy SNCF. / Creative Commons

Kraje Europy Zachodniej już w latach 80. XX wieku zaczęły wchodzić w epokę szybkiej kolei. W Polsce z sieci kolei dużych prędkości zostały tylko... plany.

1 Nasz zachodni sąsiad rozpoczął budowę sieci szybkich kolei w latach 80. XX wieku, zaś 1991 roku pierwszy pociąg ICE przejechał odcinek z Hamburga, przez Frankfurt, Stuttgart do Monachium. Niemiecka sieć jest nieco mocniej niż francuska zintegrowana z istniejącą wcześniej siecią kolejową. Na mapie kolorem czerwonym zaznaczono linie przystosowane do jazdy z prędkością 300 km/h, na żółto – do jazdy z prędkością od 250-280 km/h, na niebiesko do jazdy z prędkością od 200 do 230 km/h, zaś na szaro pozostałe linie, przystosowane do jazdy z maksymalną prędkością 160 km/h. Na slajdzie: Mapa sieci kolei dużych prędkości (ICE) w Niemczech. Źródło: Wikimedia Commons. Źródło: ice-fanpage.de.

Nasz zachodni sąsiad rozpoczął budowę sieci szybkich kolei w latach 80. XX wieku, zaś 1991 roku pierwszy pociąg ICE przejechał odcinek z Hamburga, przez Frankfurt, Stuttgart do Monachium. Niemiecka sieć jest nieco mocniej niż francuska zintegrowana z istniejącą wcześniej siecią kolejową. Na mapie kolorem czerwonym zaznaczono linie przystosowane do jazdy z prędkością 300 km/h, na żółto – do jazdy z prędkością od 250-280 km/h, na niebiesko do jazdy z prędkością od 200 do 230 km/h, zaś na szaro pozostałe linie, przystosowane do jazdy z maksymalną prędkością 160 km/h. Na slajdzie: Mapa sieci kolei dużych prędkości (ICE) w Niemczech. Źródło: Wikimedia Commons. Źródło: ice-fanpage.de.

Creative Commons

Reklama

2 Alta Velocidad Española (AVE), czyli sieci kolei dużych prędkości, funkcjonuje w Hiszpanii od 1992 roku. Otwarto wówczas pierwsze tego typu połączenie pomiędzy Madrytem a Sewillą. Dziś Hiszpania może poszczycić się tytułem europejskiego lidera pod względem długości linii szybkich kolei – kraj ma ich aż 3100 km. Aktualnie to drugi najlepszy wynik na świecie (po Chinach). Hiszpańska sieć pozwala pociągom rozwijać prędkość do 310 km/h. Na mapie kolorem zielonym zaznaczono funkcjonujące linie, na żółto te, które są w budowie, na czerwono – planowane, zaś na niebiesko te, które są już w częściowym użyciu. Na slajdzie: Mapa sieci kolei dużych prędkości w Hiszpanii (stan na lipiec 2013). Żródło: Wikimedia Commons. Autor: HrAd.

Alta Velocidad Española (AVE), czyli sieci kolei dużych prędkości, funkcjonuje w Hiszpanii od 1992 roku. Otwarto wówczas pierwsze tego typu połączenie pomiędzy Madrytem a Sewillą. Dziś Hiszpania może poszczycić się tytułem europejskiego lidera pod względem długości linii szybkich kolei – kraj ma ich aż 3100 km. Aktualnie to drugi najlepszy wynik na świecie (po Chinach). Hiszpańska sieć pozwala pociągom rozwijać prędkość do 310 km/h. Na mapie kolorem zielonym zaznaczono funkcjonujące linie, na żółto te, które są w budowie, na czerwono – planowane, zaś na niebiesko te, które są już w częściowym użyciu. Na slajdzie: Mapa sieci kolei dużych prędkości w Hiszpanii (stan na lipiec 2013). Żródło: Wikimedia Commons. Autor: HrAd.

Domena Publiczna

3 Italia dysponuje siecią szybkich kolei o długości 1342 km, na których możliwe jest rozwinięcie prędkości do 300 km/h. Trzon sieci biegnie od Salerno i Neapolu, przez stolicę kraju - Rzym, Florencję, Bolonię po stolice przemysłowej północy - Mediolan i Turyn. Rzym w 2015 planuje otwarcie kolejnych dwóch odcinków dla kolei dużych prędkości: pomiędzy Mediolanem a Brescią (92 km) oraz pomiędzy Genuą, a Ventimiglią (147 km). Na slajdzie: Mapa sieci kolei dużych prędkości we Włoszech. Źródło: Wikimedia Commons.

Italia dysponuje siecią szybkich kolei o długości 1342 km, na których możliwe jest rozwinięcie prędkości do 300 km/h. Trzon sieci biegnie od Salerno i Neapolu, przez stolicę kraju - Rzym, Florencję, Bolonię po stolice przemysłowej północy - Mediolan i Turyn. Rzym w 2015 planuje otwarcie kolejnych dwóch odcinków dla kolei dużych prędkości: pomiędzy Mediolanem a Brescią (92 km) oraz pomiędzy Genuą, a Ventimiglią (147 km). Na slajdzie: Mapa sieci kolei dużych prędkości we Włoszech. Źródło: Wikimedia Commons.

Creative Commons

4 W porównaniu do innych krajów Europy Zachodniej, Wielka Brytania posiada stosunkowo małą sieć przeznaczoną dla kolei o dużych prędkościach. Jedyną istniejącą linią jest High Speed 1, która łączy kanał La Manche z Londynem (o długości 108 km). W styczniu 2013 roku rząd w Londynie ogłosił konsultacje społeczne w sprawie budowy nowej linii szybkiej kolei z Londynu do Birmingham i dalej na północ (High Speed 2). Nowa linia miałaby kosztować 33 mld funtów oraz umożliwiłaby pociągom poruszanie się z prędkością nawet do 402 km/h. Brytyjczycy od ponad 120 lat nie budowali linii kolejowej na północ od Londynu. Na mapie kolorem granatowym zaznaczono linię High Speed 1, działającą do 2007 roku. Na niebiesko pierwsza część planowanej linii High Speed 2, pomiędzy Londynem a Birmingham. Na czerwono druga część planowanej linii High Speed 2, łącząca Birmingham z Manchesterem i Leeds. Na slajdzie: mapa kolei dużych prędkości w Wielkiej Brytanii. Źródło: mapa: Wikipedia, Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported, autor: Cnbrb, zdjęcie: Bloomberg.

W porównaniu do innych krajów Europy Zachodniej, Wielka Brytania posiada stosunkowo małą sieć przeznaczoną dla kolei o dużych prędkościach. Jedyną istniejącą linią jest High Speed 1, która łączy kanał La Manche z Londynem (o długości 108 km).
W styczniu 2013 roku rząd w Londynie ogłosił konsultacje społeczne w sprawie budowy nowej linii szybkiej kolei z Londynu do Birmingham i dalej na północ (High Speed 2). Nowa linia miałaby kosztować 33 mld funtów oraz umożliwiłaby pociągom poruszanie się z prędkością nawet do 402 km/h. Brytyjczycy od ponad 120 lat nie budowali linii kolejowej na północ od Londynu. Na mapie kolorem granatowym zaznaczono linię High Speed 1, działającą do 2007 roku. Na niebiesko pierwsza część planowanej linii High Speed 2, pomiędzy Londynem a Birmingham. Na czerwono druga część planowanej linii High Speed 2, łącząca Birmingham z Manchesterem i Leeds.
Na slajdzie: mapa kolei dużych prędkości w Wielkiej Brytanii. Źródło: mapa: Wikipedia, Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported, autor: Cnbrb, zdjęcie: Bloomberg.

Wikimedia Commons

5 Nasz północny sąsiad posiada już sieć szybkiej kolei, ale o ograniczonej prędkości – do 200 km/h. Niektóre odcinki mogą zostać ulepszone do standardu, który umożliwiałby pociągom rozwijanie prędkości do 250 km/h. Obecnie toczy się w Szwecji dyskusja nad tym, czy ulepszać istniejące linie do standardu prędkości 250 km/h, czy też może budować od nowa linie kolejowe, po których pociągi mogłyby się poruszać z prędkością od 280 do 320 km/h. Nowe linie miałyby połączyć stolicę kraju – Sztokholm – ze zlokalizowanym na zachodnim wybrzeżu Gothenburgiem oraz Jönköping, Malmö ze stolicą Danii – Kopenhagą. Na slajdzie: Sieć połączeń kolejowych w Szwecji, które umożliwiają prędkość do 200 km/h. Źródło: Wikimedia Commons.

Nasz północny sąsiad posiada już sieć szybkiej kolei, ale o ograniczonej prędkości – do 200 km/h. Niektóre odcinki mogą zostać ulepszone do standardu, który umożliwiałby pociągom rozwijanie prędkości do 250 km/h. Obecnie toczy się w Szwecji dyskusja nad tym, czy ulepszać istniejące linie do standardu prędkości 250 km/h, czy też może budować od nowa linie kolejowe, po których pociągi mogłyby się poruszać z prędkością od 280 do 320 km/h. Nowe linie miałyby połączyć stolicę kraju – Sztokholm – ze zlokalizowanym na zachodnim wybrzeżu Gothenburgiem oraz Jönköping, Malmö ze stolicą Danii – Kopenhagą. Na slajdzie: Sieć połączeń kolejowych w Szwecji, które umożliwiają prędkość do 200 km/h. Źródło: Wikimedia Commons.

Creative Commons

6 W Polsce aktualnie nie istnieją sieci kolei dużych prędkości. Początkowo istniały plany budowy szybkiej kolei, ale rząd wycofał się z ich realizacji. Elżbieta Bieńkowska potwierdziła wcześniejsze decyzje ministra transportu Sławomira Nowaka i po nominacji stwierdziła, że Polski na razie nie stać na kolej dużych prędkości. Według planów polska sieć dużych prędkości miałaby opierać się na budowie tzw. linii „Y”. Linia ta miałaby połączyć Warszawę z Łodzią, Poznaniem i Wrocławiem oraz byłby dostosowana do prędkości 350 km/h. Drugim członem sieci szybkiej kolei byłaby zmodernizowana Centralna Magistrala Kolejowa, umożliwiająca prędkość do 250 km/h. Na slajdzie: Planowana sieć kolei dużych prędkości w Polsce. Źródło: Wikimedia Commons.