Polska i Litwa - porównanie potencjału gospodarczego

1 W pierwszym roku po przystąpieniu do Unii Europejskiej PKB Polski przypadający na jednego mieszkańca był na bardzo zbliżonym poziomie do PKB per capita Litwy. Litewski wskaźnik zamożności był na poziomie 52 proc. średniej UE. PKB per capita w Polsce wynosił 51 proc. Do 2013 roku wskaźnik zamożności w obu państwach rósł, z tym, że na Litwie nieco szybciej. W 2013 r. PKB per capita Polski liczony w PPS był na poziomie 68 proc. średniej unijnej, a wskaźnik litewski wzrósł do 74 proc. średniej UE.

Punkt dla Litwy.

2 Najgorszym okresem dla litewskiej gospodarki był rok 2009. Wtedy PKB Litwy spadło o 18,8 proc. Jednak był to jedyny kryzysowy rok, w którym litewska gospodarka zanotowała spadek. Od 2011 roku PKB Litwy rósł dużo szybciej od polskiego. w 2013 PKB polski wzrosło o 1,6 proc., a Litwy 0,3,3 proc.

Punkt dla Litwy.

3 Komisja Europejska ocenia, że Polska jest na dobrej drodze do redukcji deficytu finansów publicznych poniżej dozwolonego poziomu 3 procent PKB, dlatego w stosunku do Polski procedura nadmiernego deficytu została zawieszenia. W 2013 deficyt budżetowy Polski był na poziomie 4,3 proc. Natomiast Litwa, jako kandydat do strefy euro, trzyma finanse publiczne pod pełna kontrolą. W 2013 roku deficyt budżetowy Litwy wynosił 2,2 proc.

Punkt dla Litwy.

4 Od początku funkcjonowania w Unii Europejskiej Litwa zadłuża się dużo mniej od Polski. Choć oba kraje mieszczą się w dozwolonym limicie długu publicznego poniżej poziomu 60 proc. PKB. Najwyższy poziom zadłużenia Litwy to 40,5 proc. PKB odnotowane w 2012 r. Rok później litewski dług publiczny spadł do 39,4 proc. PKB, podczas gdy dług publiczny Polski wynosił 57 proc. PKB

Punkt dla Litwy.

5 Jednym z kryteriów konwergencji są stabilne ceny (inflacja nie wyższa niż o 1,5 pkt proc. od średniej z trzech krajów UE o najniższej inflacji). W ostatnich latach Litwa spełnia ten warunek. Inflacja HICP (Harmonised Index of Consumer Proces) jest niewielka i od lipca 2013 roku nie przekroczyła 0,6 proc. Jednak wcześniej bywało różnie, dlatego w 2007 roku, gdy Litwa ubiegała się o przyjęcie do strefy euro Komisja Europejska uznała, że nie pozwala na to właśnie inflacja przekraczająca dopuszczalny limit. W 2007 roku inflacja na Litwie utrzymywała się na poziomie od 4 do 8,2 proc., a w czerwcu 2008 osiągnęła rekordowy poziom 12,7 proc. Polska nie notowała tak gwałtownych wahań inflacji, jednak w ostatnim czasie w Polsce notowana jest równie groźna deflacja. Nad Wisłą inflacja utrzymywała się na poziomie nie większym niż 4,8 proc., natomiast deflację zanotowano od sierpnia do października 2014 r.

Remis - dla Polski i Litwy

6 W 2004 roku bezrobocie w Polsce wynosiło 19,1 proc., a na Litwie 10,9 proc. Do 2013 r. sytuacja na rynku pracy w obu krajach zmieniła się. Wskaźnik bezrobocia w Polska spadł do 10,3 proc. a na Litwie wzrósł do 13,4 proc.

Punkt dla Polski.

7 Od pierwszego roku obecności Polski i Litwy w Unii Europejskiej płaca minimalna nad Wisłą była wyższa od najniższych zarobków litewskich pracowników. W 2004 r. płaca minimalna w Polsce była na poziomie 175,25 EUR, podczas gdy na Litwie najniżej opłacany pracownik zarabiał 130,34EUR, prawie o 45 euro mniej. Do 2013 roku minimalna płaca w Polsce wzrosła do 392,73 EUR, a na Litwie do 289,62EUR. Różnica pomiędzy zarobkami polskich i litewskich pracowników wzrosła do 103 euro.

Punkt dla Polski.

8 Litewski rynek dotkliwie odczuł kryzys finansowy w Europie. Prawdziwe załamanie wydać było od sierpnia 2008 do września 2010 r. Przez 26 miesięcy sprzedaż detaliczna nieustanie spadała. Najwięcej (według danych Eurostatu o 27,2 proc.), sprzedaż zniżkowała w listopadzie 2009 r. Natomiast od października 2010 roku sprzedaż detaliczna na Litwie już tylko rośnie. W Polsce nie było tak głębokiego załamania jak na Litwie, jednak w ostatnich 6 miesiącach (od maja do wrześnie 2014 r.) sprzedaż detaliczna (wg Eurostat) spadała.

Remis bez punktu.

9 Polska: 4 - Litwa: 5