12 cech, które musisz mieć, by zostać miliarderem

1 Miliarderzy, którzy sami dorobili się majątku są zwykle optymistycznie nastawienie do ryzyka, ale podejmują tylko takie, które potrafią zrozumieć. Szukają jednocześnie sposobów, by je w mądry sposób zredukować. Co ciekawe, wykazują się też instynktem, który pozwala im wycofać się z danego ryzyka w szczytowym momencie i przetransferować je na innych. Jaki jest klucz do tej cennej umiejętności?

2 Miliarderzy skupiają się na szansach i możliwościach związanych z daną inwestycją czy przedsięwzięciem, ale realistycznie oceniają też ryzyko niepowodzenia. Groźba porażki ich jednak nie przeraża. Bardziej boją się strat, które mogą ponieść, jeśli nie skorzystają z szansy, która przed nimi stoi. „Jeśli chcesz odnieść wielki sukces, musisz iść tam, gdzie są największe ryzyka. Bo tam właśnie są też największe szanse” – mówi jeden z miliarderów, cytowany w raporcie „Billionaires 2015” opracowanym przez UBS i PwC.

3 Ludzie sukcesu rozglądają się za takimi inwestycjami, w których mogą wykorzystać swoją przewagę (np. dostęp do finansowania, płynność, własne aktywa, które w połączeniu z nową inwestycją mogą dać efekt synergii). Dla osób, które nie mają takiej przewagi, ryzyko w danym przedsięwzięciu będzie wydawać się bardzo wysokie i jest większe prawdopodobieństwo, że nie skorzystają z danej szansy. Miliarderzy są też jednak świadomi, że w niektórych przypadkach, nie będą mogli wykazać się swoją przewagą. „Kiedy zasiadam przy negocjacyjnym stole, zawsze zastanawiam się, kto jest najsłabszym ogniwem w danym gronie. Jeśli nie widzę nikogo takiego, zwykle się wycofuje. Są bowiem duże szanse, że to ja jestem tym głupcem” – mówi jeden z ankietowanych miliarderów.

4 Miliarderzy potrafią akceptować porażki i bardzo szybko regenerują się po niepowodzeniu. Z jednej strony rzadko stawiają wszystko na jedną kartę – zwykle pozostawiają sobie margines bezpieczeństwa i mają w zanadrzu środki finansowe, które pozwolą im się dźwignąć z ewentualnego biznesowego upadku. Z drugiej strony, nawet jeśli pierwotna idea inwestycji nie wypali, potrafią ją tak długo modyfikować, aż okaże się sukcesem. „Nasz obecny model biznesowy jest rezultatem serii porażek i wniosków, które z nich wyciągnęliśmy. Jeśli wciąż uparcie trzymalibyśmy się pierwotnego modelu biznesowego, już dawno byśmy zbankrutowali” – mówi przedsiębiorca-miliarder z branży handlu detalicznego.

5 Ludzie z predyspozycjami do osiągania sukcesu w biznesie nieustannie poszukują nowych możliwości rozwoju swojej firmy. Ciekawość to jedna z najważniejszych wspólnych cech wszystkich miliarderów. To właśnie ona sprawia, że biznesmeni wychodzą naprzeciw nowym potrzebom klientów i znajdują rynkowe nisze. Mają przy tym tą przewagę, że doskonale znają branżę, w której działają i mogą wykorzystać swoją wiedzę do rozwijania biznesu.

6 Kiedy już potencjalny miliarder chwyci pojawiającą się szansę na rozwój biznesu, 100-procentowo poświęca się realizacji swojego celu. Niektórzy nazywają ten proces „tunelowym widzeniem świata”. Jeden z miliarderów, z którym rozmawiali autorzy raportu, porównuje ten etap do latania myśliwcem - pilot koncentruje się tylko i wyłącznie na tym, co znajduje się na horyzoncie i nie zwraca uwagi na obiektach poza jego polem widzenia. „Te rzeczy mogłyby tylko mnie rozpraszać i spowodować katastrofę” – mówi jeden z biznesmenów.

7 Innym aspektem obsesyjnego skupiania się na biznesie jest zwyczaj ciągłego przeliczania wszystkiego na pieniądze. Jeden z miliarderów, z którym przedstawiciele UBS i PwC spotkali się w londyńskiej restauracji, w trakcie rozmowy nagle rozejrzał się i stwierdził: „Cóż za wspaniałe miejsce. Myślicie, że przynosi zyski? Może powinienem je kupić?”. Zrobił szybki szacunek rentowności na kawałku papieru i oświadczył: “To nie przetrwa więcej niż trzy lata. Chyba że jest tylko czyimś hobby”.

8 Miliarderzy starają się unikać emocji, które mogą wpłynąć na ich proces decyzyjny i sfałszować realne korzyści płynące z danej inwestycji. “Dostałem ofertę kupna firmy, którą od zawsze podziwiałem. Kiedy dyskutowaliśmy nad warunkami transakcji, zdałem sobie sprawę, że ze względu na moje emocjonalne przywiązanie do tej spółki, jestem w stanie zapłacić znacznie wyższą cenę niż jest to racjonalne z punktu widzenia moich współpracowników. Musiałem zadać sobie pytanie: czy chce zrobić biznes, czy też spełnić po prostu swoje marzenie” – mówi jeden z miliarderów.

9 Jedną z ważnych rzeczy, której nawet miliarderzy nie są w stanie kupić, jest czas. Z tego względu pełna koncentracja na zadaniach i celach jest w ich przypadku tak ważna. Bogaci biznesmeni mają zaplanowany grafik co do minuty, a kiedy zdecydują się poświęcić komuś swój czas, robią to w 100 procentach – nic nie przerywa spotkania – żaden asystent, telefon lub mail.

10 Miliarderzy uczą się na własnych błędach i z determinacją realizują swoje cele, dążąc do pomnażania swojego majątku. Potrafią zamieniać kryzys w szansę dla swojego przedsiębiorstwa. „Kryzys w firmie to moment, w którym musisz dokonać trudnych cięć i wyeliminować nieefektywność będącą skutkiem ubocznym okresu ekspansji i wzrostu firmy. Musisz jednocześnie wykorzystać możliwości, jakie daje ci kryzys. Podczas ostatniego załamania na rynku udało mi się wykupić jednego z moich największych konkurentów, którego wartość w wyniku kryzysu została mocno zaniżona. Okazało się to jedną z najlepszych inwestycji w mojej karierze” – mówi jeden z miliarderów.

11 Najbogatsi przedsiębiorcy świata zaczynają wchodzić w świat biznesu już za młodu. Zwykle jednak pierwszy miliard dolarów na koncie gromadzą dopiero po 40-tce. Jedna piąta ankietowanych przez UBS i PwC miliarderów (23 proc.) swoją pierwszą dużą transakcję biznesową zawarła przed 30. rokiem życia, a dwie trzecie z nich (68 proc.) – przed 40-tką. Wiele swoich umiejętności miliarderzy zawdzięczają edukacji i doświadczeniu. Niemal połowa z przedsiębiorców, którzy dorobili się fortuny, zaczynała karierę pracując w wielkiej korporacji, a 82 proc. z nich ma dyplom uczelni wyższej. Nieco inaczej wygląda sytuacja w Azji. 25 proc. miliarderów z tego regionu dorastała wcześniej w biedzie. Dla porównania, w Stanach Zjednoczonych jest to tylko 8 proc., a w Europie – 6 proc. Azjatyccy bogacze są także młodsi niż ich zachodni koledzy – średnio mają 57 lat, o 10 lat mniej niż miliarderzy w USA i Europie.