Przepisy wprowadzające świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji weszły w życie 1 października 2019 r. Na ich mocy osobom uprawnionym przysługuje wsparcie w wysokości do 500 zł miesięcznie.
Świadczenie kierowane jest do osób, które ukończyły 18 lat, mieszkają w Polsce i mają stwierdzoną w formie orzeczenia całkowitą niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji.
Z danych przekazanych PAP przez Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej wynika, że do tej pory przyznano 854,1 świadczeń uzupełniających (w tym 578,5 w ZUS).
Wysokość wsparcia zależy m.in. od łącznej wysokości przysługujących danej osobie świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych. W ubiegłym roku próg uprawniający do świadczenia wynosił 1896,13 zł brutto miesięcznie.
Od marca próg ten został podwyższony o 261,67 zł, do kwoty 2157,80 zł brutto. Przy wypłacie tego świadczenia ma zastosowanie zasada złotówka za złotówkę.
Świadczenie jest corocznie waloryzowane takim wskaźnikiem, jakim waloryzowane są renty i emerytury. Tegoroczny wskaźnik waloryzacji świadczeń wyniósł 14,8 proc.
"Od momentu wprowadzenia świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, tj. od 1 października 2019 r. próg ten wzrósł o kwotę 557,80 zł" - podał resort rodziny.
Aby otrzymać świadczenie uzupełniające, trzeba złożyć wniosek wraz z orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji (lub orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji albo orzeczeniem o zaliczeniu do I grupy inwalidów wydanym przed 1 września 1997 r. przez komisję lekarską).
Dokumentem potwierdzającym niezdolność do samodzielnej egzystencji, na którego podstawie ZUS może ustalić prawo do świadczenia, jest również orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji oraz orzeczenie o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Osoby, które nie mają orzeczenia potwierdzającego niezdolność do samodzielnej egzystencji, do wniosku powinny dołączyć zaświadczenie o stanie zdrowia, wydane przez lekarza nie wcześniej niż na miesiąc przed złożeniem wniosku, oraz dokumentację medyczną lub też inną – istotną z punktu widzenia stanu zdrowia – dokumentację medyczną (np. kartę badania profilaktycznego lub dokumentację rehabilitacji leczniczej). Osoby mające orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności powinny do wniosku dołączyć ten dokument.
Tzw. 500 plus dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji przysługuje od miesiąca, w którym zostały spełnione warunki wymagane do jego przyznania, nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.
Autorka: Karolina Kropiwiec
