Dane wskazują na znaczne różnice pomiędzy państwami członkowskimi UE pod względem PKB per capita, wykorzystywanego do pomiaru aktywności gospodarczej.
Spośród 27 krajów uwzględnionych w porównaniu, zdecydowanie najwyższy PKB na mieszkańca, 177 proc. powyżej średniej UE, ma Luksemburg. W pewnym stopniu można tłumaczyć to faktem, że duża część wszystkich zatrudnionych w Luksemburgu to pracownicy transgraniczni. Przyczyniają się oni do wzrostu PKB, ale nie są częścią populacji rezydentów, której używa się do wyliczania PKB per capita. Natomiast ich wydatki konsumpcyjne rejestrowane są w rachunkach narodowych ich kraju zamieszkania.
Irlandia zajmuje drugie miejsce wśród państw członkowskich UE ze wskaźnikiem na poziomie 121 proc. powyżej średniej UE, a za nią plasują się Dania, Holandia, Szwecja, Belgia i Austria, każde z PKB na mieszkańca co najmniej 20 proc. powyżej średniej. Wysoki poziom PKB na mieszkańca w Irlandii to w dużej mierze efekt obecności wielkich międzynarodowych koncernów posiadających własność intelektualną. Produkcja kontraktowa powiązana z tymi aktywami wlicza się do PKB, a duża część dochodów z tej produkcji jest zwracana rzeczywistym właścicielom firm za granicą.
Niemcy, Finlandia i Francja to pozostałe państwa członkowskie UE, w których PKB na mieszkańca jest powyżej średniej UE. Malta, Włochy i Czechy notują wskaźniki ok. 10 proc. poniżej tej średniej, kolejne są Słowenia, Cypr, Litwa, Estonia i Hiszpania, które mieszczą się w przedziale od 10 do 20 proc. poniżej. średniej UE. Polska, Węgry, Portugalia, Rumunia i Łotwa to kraje, w których PKB na mieszkańca wyrażona w PPS jest do 30 proc. niższa niż średnia UE, podczas gdy Chorwacja, Słowacja i Grecja są poniżej 40 proc..
Najbiedniejszym krajem w UE nadal pozostaje Bułgaria, której PKB na mieszkańca wyrażony w PPS jest na poziomie 45 proc. poniżej średniej UE.
