Trochę historii Apaczy:
30 września 1975 r. - lot prototypu
1982 r. - rząd USA decyduje się na podpisanie kontraktu "produkcyjnego"
1983 r. - pierwszy seryjny Apacz zostaje wyprodukowany (w zakładach Hughes Helicopters w Mesa
1984 - McDonnell Douglaskupuje za kwotę 500 milionów dolarów Hughes Helicopters
W 1996 r. McDonnell Douglas połączył się z Boeingiem.
Podstawowe informacje o konstrukcji Apaczy
1) Kamery na podczerwień pozwalają na lot przy zerowej widoczności.
2) Odczyty pilot widzi na wyświetlaczu zintegrowanym z hełmem – obrót głowy pilota naprowadza np. działko.
3) Wieżyczka systemu TADS/PNVS i radar w wersji Longbow.
4) Odizolowane silniki od siebie (jeden od drugiego są rozdzielone przekładnią główną wirnika).
5) Kluczowe elementy konstrukcji odporne na trafienia pociskami 12,7 mm.
Ile broni przenosi Apacz AH-64E
Broń podstawowa:
16 pocisków Hellfire (na pylon 4 sztuki) albo 76 rakiet Hydra (19 sztuk na pylon kal. 70 mm i 1200 sztuk amunicji kal. 30 mm do automatycznego działka M230 Chain Gun.
Główna wartość bojowa Apaczy to komunikacja z innymi uczestnikami pola walki (protokół Link 16 i dane z dronów)
To kluczowy aspekt siły tej broni. Z uwagi na rozwój wrogich dronów i takich systemów broni przeciw samolotom i śmigłowcom jak polski Piorun (zobacz link), kluczowa staje się możliwość działania Apaczy tak, aby nie były widoczne dla atakowanego przeciwnika.
Ważne
Idea:
Niewidoczny dla przeciwnika Apacz (i nie widząc przeciwnika) wystrzeliwuje rakietę, a cel jest lokalizowany na podstawie danych widzących ten cel naszego drona, żołnierza na polu walki albo samolotu.
10 lat temu Polska dysponowała 60 terminalami systemu Link 16 (MIDS LVT) w ramach programu samolotu wielozadaniowego F-16. Obecnie cały czas postępuje integracji terminali tego typu, aby wojsko dysponowało sprawnym systemem przekazywania informacji. Np. kilka lat temu armia kupiła kilka integratorów taktycznych systemów transmisji danych (TSTD). Takie systemy czasu rzeczywistego obsługują protokoły:
- ATDL (Army Tactical Data LINK),
- Link 1
- Link 11/11B
- Link 16
- Link 22
- NFFI (NATO Friendly Force Information)
- VMF (Variable Message Format)
- Asterix
Ważne
Apacze a drony
Śmigłowce są rozwijane w kierunku zdolności do odbierania obrazów dronów i możliwości sterowania kamerami dronów. Zakłada się również wariant sterowania dronem wyznaczając mu cele do zniszczenia.
Radar kierowania ogniem AN/APG-78 Longbow
Wykrywa w tym samy czasie do 128 celów (śledzi do 16). Kika lat temu radar nr 500 trafił do do Kataru, który kupił 24 śmigłowce AH-64E Guardian (8 z radarami). Zaletą radarów ma być skuteczne działanie w trudnych warunkach pogodowych. Ale kilka lat temu była głośna sprawa kłopotów tych urządzeń w górach w czasie ćwiczeń w Korei – radar widział połowę celów, a nad wodą żadnego. Wady te miała usunąć aktualizacja oprogramowania.
Polska ma zgodę na kupno 37 radarów. Oznacza to, że na kilka walczących śmigłowców jeden będzie miał radar, a pozostałe będą miały dostęp do jego danych.
Uzbrojenie Apaczy: 30 mm działko lotnicze M230
Realny zasięg około 1,5 km (maksymalnie do 4 km). Ma potencjał niszczenia lekko opancerzonych celów (innych niż czołgi) i piechoty.
Dane z Wikipedii: - broń jednolufowa (napęd silnik elektryczny 3 KM), elektrycznie Montowana jest w dolnej części wieżyczki uzbrojenia pod przodem kadłuba helikoptera Apache. Do strzelania używa amunicji 30 x 113 mm.
Specyfikacja
- Szybkostrzelność - ok. 625 pocisków na minutę
- Masa całkowita - 57,5 kg
- Jednostka ognia (na śmigłowcu AH-64) - 1200 sztuk amunicji
- System zasilania - liniowy, bez łączenia nabojów
- Stosowana amunicja:
- M788 TP (Target Practice) - ćwiczebna
- M789 HEDP (High Explosive Dual Purpose) - odłamkowa podwójnego przeznaczenia
- M799 HEI (High Explosive Incendiary ) - odłamkowo-zapalająca
Rakiety 70 mm (zgoda USA na zakup do 7650 sztuk)
Podstawowa wersja tej broni to rakiety niekierowane.
Mamy niski koszt rakiety (około 2000-3000 dolarów sztuka) i ceną za to w postaci stosunkowo niskiej celności. W efekcie tanio możemy zasypać przeciwnika dużą ilością pocisków (akceptując niską celność). Jak dużą ilością? Rakiety Hydra 70 mm w armii amerykańskiej umieszcza się w tubach po 19 sztuk. Apache uniesie 4 tuby, co daje 76 rakiet. W każdej tubie można stworzyć strefy, a w każdej dać jeden z kilku wariantów tej rakiety. Różnią się wielkością głowicy, opcją „flara”, możliwością zastosowania głowic penetrujących (bunkry, lekkie pojazdy opancerzone).
W praktyce akceptowalna celność jest dla dystansu 2-3 km (przy potencjalnej możliwości 8 km).
Sytuację znacząco zmienił system koncernu BAE Systems APKWS II (Advanced Precision Kill Weapons System). Jest to dodanie do tego systemu nowoczesnego modułu naprowadzającego. Całość pozwala na osiąganie celności do 10 km z wyjściowych 2-3 km.
Ważne
Nowe możliwości rakiet 70 mm pozwalają stosować tanie rakiety 70 mm zamiast drogich AGM-114 Hellfire
No i popatrzmy na ilość broni jaką może zabrać na jedną misję śmigłowiec: jeden pylon Apache to cztery pociski AGM-114 Hellfire albo tuba z 19 rakietami kierowanymi (Hydra 70 mm z nakładką APKWS II).
Drugą klasą uzbrojenia są rakiety 70 mm. Kiedyś była to broń niekierowana, którą AH-64 mógł przenosić w dużej liczbie i przygniatać nimi przeciwnika ogniem. Dzisiaj oręż ten w znaczący sposób ewoluował. Dzięki dodaniu sekcji naprowadzania APKWS II (Advanced Precision Kill Weapon System II) 70 mm pociski stały się bronią naprowadzaną laserowo i zdolną do rażenia precyzyjnego celów. Nakładka spowodowała też zwiększenie zasięgu rakiety do 10 km, czyli spoza zasięgu MANPADS i lufowej OPL przeciwnika. Natomiast głowica bojowa pozostała taka sama, ale i tak pozwala niszczyć piechotę i cele lekko opancerzone (z głowicą kumulacyjną może niszczyć nawet rosyjskie bojowe wozy piechoty). W publikacji Departamentu Stanu dopuszczony jest zakup do 7650 takich pocisków.
Kierowane pociski przeciwpancerne
1) Są to AGM-114R2 Hellfire (zgoda USA na zakup do 1843 sztuk) i
2) kolejna generacja tych pocisków AGM-179A JAGM – zgoda Amerykanów na 460 sztuki.
Hellfire to pocisk klasy „wystrzel i zapomnij”. Ale przez wiele lat była to myląca kwalifikacja. Pociski naprowadzane wiązką laserową wymagały podświetlenia celu przez cały czas lotu. AGM-114 od wystrzelenia do trafienia w cel. Dopiero od wersji AGM-114L wspomaganie radarem i naprowadzaniem bezwładnościowym jest rzeczywiście pociskiem typu wystrzel i zapomnij wyłączyło konieczność stałego podświetlana celu.
Obecna wersja AGM-114R2 Hellfire kosztuje około 150 000 dolarów amerykańskich (koncern Lockheed Martin). Jego zasięg około 8-10 km.
Będący następcą tej broni pocisk JAGM będzie miał zasięg około 16 km. Jest też opcja
Pociski powietrze-powietrze Singer
Polka kupi do 500 pocisków Stinger. Dzięki temu polskie Apacze mogą uzyskać ochronę przed wrogimi śmigłowcami albo samolotami.