Ponad połowa (53 procent) bezrobotnych zmuszonych jest do pożyczania pieniędzy od rodziny lub znajomych. Prawie taki sam odsetek zmniejszył wydatki na leki i wizyty u lekarza. 60 procent musiało podjąć pieniądze z kont oszczędnościowych, w tym nawet rachunków emerytalnych, aby związać koniec z końcem. Aż 83 procent zostało zwolnionych z pracy bez okresu wypowiedzenia i bez odprawy lub jakiejkolwiek rekompensaty. 61 procent informuje, że zasiłki dla bezrobotnych nie wystarczają na pokrycie ich podstawowych wydatków.

46 procent bezrobotnych ocenia, że brak pracy stwarza zasadniczy kryzys w ich życiu, a 40 procent określa kryzys jako "niewielki". 55 procent skarży się, że nie może spać z tego powodu, a 69 procent mówi, że przeżywa więcej stresów w związku z tą sytuacją. Około połowy mówi, że przeżywa wstyd lub uczucie zakłopotania z powodu braku pracy. Mężczyźni wstydzą się częściej niż kobiety. Prawie połowa bezrobotnych obawia się deklasacji. Emocje tego rodzaju wzrastają wraz z wydłużaniem się okresu braku zatrudnienia. Mimo oficjalnych komunikatów o wychodzeniu z recesji, nadal ponad 10 procent Amerykanów jest bez pracy. W niektórych grupach, jak Afroamerykanie i młodzież, stopa bezrobocia jest znacznie większa.