Południowokoreański wiceminister handlu, przemysłu i energii Choe Nam-ho wątpi w to, że poleganie wyłącznie na odnawialnych źródłach energii, takich jak słońce i wiatr, wystarczy aby osiągnąć zerową emisję netto. W jego ocenia, każdy kraj stoi przed innymi wyzwaniami, a w przypadku Korei wyzwania geograficzne utrudniają wdrażanie źródeł generacji przerywanej, takich jak energia wiatrowa i słoneczna, w całym kraju.
Wiatr i słońce to za mało
Obecnie odnawialne źródła energii stanowią mniej niż 10 proc. miksu energetycznego kraju. Celem jest podwojenie tej wartości do końca dekady i potrojenie jej do 2038 r.. Jednak nawet jeżeli uda się zrealizować ten plan, to i tak energia odnawialna nadal będzie stanowić mniej niż jedną trzecią całkowitej generowanej energii w kraju. Aby załatać tę lukę, administracja prezydenta Yoon Suk Yeola chce postawić na reaktory jądrowe, które obecnie dostarczających około 30 proc. energii elektrycznej kraju. Koreańczycy z południa chcą też modernizować elektrownie zasilane paliwami kopalnymi tak, aby mieszały lub współspalały wodór z węglem i gazem.
Współspalanie wodoru to kontrowersyjna technologia
Krytycy technologii współspalania wodoru z paliwami kopalnymi twierdzą, że jest kosztowna, nieefektywna i uwalnia inne gazy cieplarniane, a wodór nadal nie został wdrożony na dużą skalę nigdzie na świecie. Natomiast zwiększenie roli energii jądrowej i wodoru może spowolnić rozbudowę energii słonecznej i wiatrowej, które staną się tańsze w nadchodzących latach, zgodnie z BloombergNEF.
Energochłonne gałęzie przemysłu wymagają stabilnej energii
Przez duże uzależnienie kraju od paliw kopalnych, Korea Południowa jest hamulcowy w realizacji globalnych celów dotyczących redukcji emisji.
Korea Południowa musi zapewnić stabilne dostawy energii dla energochłonnych gałęzi przemysłu, takich jak sektor półprzewodników, i musi rozważyć kompromisy, aby opracować najlepszy plan, uważa Choe.
W jego ocenie generowanie energii ze spalania wodoru zapewnia elastyczność i pomoże rozwiązać problemy z nieciągłością, która występuje w przypadku energii słonecznej i wiatrowej. Choe dodał też, że wykorzystywanie źródeł bezemisyjnych, takich jak energia jądrowej, wodór i innych czystych technologii energetycznych, staje się realistycznym sposobem osiągnięcia zerowej emisji netto.