– Sąd Najwyższy 28 kwietnia 2022 roku wydał uchwałę III CZP40/22, w której, co do zasady potwierdził dotychczasową linię orzeczniczą wskazując, że umowa kredytu lub jakakolwiek inna umowa, która przewiduje dowolność jednej strony tego kontraktu w kształtowaniu wysokości zobowiązania drugiej strony kontraktu jest sprzeczna z naturą stosunku prawnego. Jednocześnie Sąd Najwyższy zastrzegł, że postanowienia takiej umowy zawieranej z konsumentem nie są z automatu nieważne, lecz nie wiążą konsumenta jako postanowienia abuzywne. Uchwała w treści samej sentencji jest niewątpliwie korzystana dla wszystkich osób posiadających kredyty waloryzowane kursami walut obcych, lecz z mojego punktu widzenia, praktyka, wprowadza pewne zamieszanie i niepotrzebne rozróżnienie pomiędzy skutkami takich umów zawieranych z konsumentami i przedsiębiorcami. Co do zasady Sąd Najwyższy odwołuje się do natury stosunku prawnego, jest to pojęcie wprowadzone wiele lat temu i od samego początku wywoływało liczne wątpliwości interpretacyjne – mówi Michał Chmielowski.

Zapraszamy do wysłuchania najnowszego odcinka "DGPtalk: Obiektywnie o biznesie".

Pobierz aplikację upday z Google Play lub App Store!

Michał Chmielowski – adwokat zajmujący się reprezentacją osób fizycznych w sporach przeciwko podmiotom rynku finansowego, pełnomocnik procesowy w blisko 1000 procesach „frankowych". Dyrektor zarządzający działem prawnym - Kancelarii Prosperitas.

Andrzej Zarzecki – prawnik, współzałożyciel i członek Zarządu Kancelarii Prosperitas