1975 Przejmujący: PKO BP. Kraj: Ukraina. Cel: Kredyt Bank Ukraina. Rok: 2004. Kwota: 200mln zł. Krajowe instytucje finansowe w niewielkim zakresie decydowały się jak dotąd na wychodzenie za granicę. Kupno banku na Ukrainie (zresztą od innego polskiego gracza - Kredyt Banku) było jak dotąd największą tego typu transakcją. PKO BP wydał jednak na Ukraine znacznie więcej - później kupował akcje od Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju i obejmował akcje emitowane przez znajdującą się w trudnej sytuacji filię u naszego wschodniego sąsiada.

1976 Przejmujący: Ciech. Kraj: Rumunia. Cel: Govora. Rok: 2006. Kwota: 230 mln zł. W 2006 roku Ciech zaistniał w Rumunii. Na 230 mln zł (czyli równowartość 60 mln euro) opiewała całkowita wartość programu inwestycyjnego. Na samo przejęcie spółka wydała mniej niż 10 mln euro. Reszta poszła na oddłużenie kupionej firmy oraz na inwestycje w rozwój mocy produkcyjnych. Na zdjęciu miasto Rymnik, w którym znajdują się zakłady; autor: L.Kenzel (Praca własna) [CC-BY-3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/3.0)], undefined

1977 Przejmujący: Ciech. Kraj: Niemcy. Cel: Sodawerk Stassfurt. Rok: 2007. Kwota: 270 mln zł. Dzięki transakcjom takim jak kupno przez Ciech niemieckiej firmy Sodawerk, polskie firmy umacniają się w swoich niszach rynkowych. Dla Ciechu to przejęcie oznaczało umocnienie na pozycji drugiego w Europie producenta sody. Zdjęcie: Wossi1991 z niemieckojęzycznej Wikipedii [GFDL (http://www.gnu.org/copyleft/fdl.html) lub CC-BY-SA-3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)]

1978 Przejmujący: Złomrex. Kraj: Austria. Cel: Voestalpine Stahlhandel . Rok: 2006. Kwota: 380 mln zł. Podobnie jak w wypadku innych zagranicznych przejęć dokonywanych przez krajowe spółki w regionie, i w tym wypadku chodziło o stworzenie dużego środkowoeuropejskiego gracza - tym razem na rynku dystrybutorów stali. Na zdjęciu Voestalpine Stahlwelt, centrum rozrywkowo-edukacyjne skupione wokół produkcji stali. Zdj.: Brbracke (Own work) [CC-BY-SA-3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]

1979 Przejmujący: Asseco. Kraj: Izrael. Cel: Formula. Rok: 2010. Kwota: 500 mln zł. Do 2010 r. krajowe firmy rzadko myślały o tym, by szukać celów ekspansji poza Europą. Na inwestycję w izraelską spółkę notowaną na amerykańskiej giełdzie Nasdaq zdecydowało się w 2010 r. Asseco. Dla polskiej firmy kierowanej przez Adama Górala była to największa, ale tylko jedna z wielu transakcji przejęć firm za granicą. Na zdjęciu była siedziba Formula Systems w izraelskim mieście Herclijja. Zdj.: Ori~ (praca własna) [Attribution]

1980 Przejmujący: Orlen. Kraj: Kanada. Cel: TriOil Resources. Rok: 2013. Kwota: 560 mln zł. Transakcja, po doprowadzeniu do końca, znajdzie się na szóstym miejscu pod względem największych przejęć zagranicznych. 8 maja 2014 Orlen poinformował o kolejnym przejęciu w Kanadzie. Tym razem łupem padła spółka Birchill Exploration Limited Partnership, jednak wartości transakcji nie podano. Więcej na temat tego przejęcia przeczytasz tutaj.

1981 Przejmujący: Orlen. Kraj: Niemcy. Cel: Orlen Deutschland. Rok: 2002. Kwota: 600 mln zł. Od zakupu blisko pół tysiąca stacji od brytyjskiego koncernu BP rozpoczęła się międzynarodowa ekspansja największej polskiej firmy. Sieć dziś funkcjonuje pod marką Star. Weszły do niej również inne kupowane przez Orlen stacje, w tym kilkadziesiąt placówek, które PKN nabył od austriackiego OMV (wartości transakcji z 2010 r. nie podano).

1982 Przejmujący: Synthos (d. Dwory). Kraj: Czechy. Cel: Kaucuk Kralupy. Rok: 2007. Kwota: 700 mln zł. Dwory odkupiły producenta syntetycznego kauczuku od Unipetrolu, należącego już wtedy do PKN Orlen. Ta transakcja to największe przejęcie zagranicznej firmy przez polską prywatną spółkę (głównym akcjonariuszem obecnego Synthosu jest Michał Sołowow - biznesmen i kierowca rajdowy).

1983 Przejmujący: PKN Orlen. Kraj: Czechy. Cel: Unipetrol. Rok: 2005. Kwota: 2 mld zł. Polski państwowy koncern naftowy odkupił czeską spółkę w ramach prywatyzacji. Zakup Unipetrolu był krokiem w realizacji strategii konsolidacji przetwórstwa paliw w Europie Środkowej.

1984 Przejmujący: PKN Orlen. Kraj: Litwa. Cel: rafineria Możejki. Rok: 2006. Kwota: 7,7 mld zł. Orlen odkupił rafinerię w Możejkach od rosyjskiego koncernu Jukos. Dzięki temu zmniejszył ryzyko, że Rosjanie zechcą wykorzystać litewski przyczółek do ekspansji na polskim rynku. Możejki przysporzyły jednak polskiej firmie sporo problemów, m.in. ze względu na problemy z dostawą rosyjskiej ropy. Na zdj. Gediminas Kirkilas prezentuje symboliczną akcję podczas podpisywania umowy pomiędzy rządem polskim a litewskim w sprawie zakupu przez PKN Orlen pakietu kontrolnego akcji rafinerii.